Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/3686 Esas 2022/1222 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığın yokluğunda verilen hükmün, bilinen son adresine 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesine göre tebliğ edilmesi gerekirken, mahkemenin 22.04.2016 tarihli ek kararında belirtilmiş olduğu üzere sehven farklı bir adrese tebliğe çıkarıldığı, bu adresten bila tebliğ dönmesi üzerine doğrudan MERNİS adresine Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi uyarınca tebliğ edildiğinin anlaşılması karşısında, sanığın ve müdafisinin öğrenme üzerine 18.04.2016 ve 19.04.2016 tarihli tarihli temyiz istemlerinin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığa yüklenen “resmi belgede sahtecilik” suçunun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, 07.02.2006 olan suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla sanık ve müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 26.01.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.