Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/13094 Esas 2017/6380 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, davacı ... şirketine kasko sigortalı aracın seyir halindeyken, uyarıcı ikaz levhası ya da işaretleme bulunmaksızın karayolunda yapılan kazı çalışması nedeniyle hasara uğradığını, davalı İdarenin kusurlu olduğunu, meydana gelen trafik kazasındaki hasar bedeli 1.955,36 TL.nin sigortalıya ödendiğini, ... 18. İcra Müdürlüğünün 2014/11044 E sayılı dosyası ile takibe geçildiğini, davalı İdarenin yetkiye ve borca itiraz ettiğini belirterek itirazın iptali ile tekibin devamına karar verilmesini istemiştir.
Davalı İdare vekili, görev ve yetki itirazı ile birlikte, müvekkili İdarenin kusurlu olmadığını ve yüklenici firmanın sorumlu olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, dosya kapsamı ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davalının ... 18. İcra Müdürlüğünün 2014/11044 E sayılı dosyasına yaptığı itirazın iptali ile takibin devamına, takip tarihinden sonra asıl alacak 1.564,00 TL"ye yasal faiz uygulanmasına, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, kasko sigorta poliçesinden kaynaklanan rücuen tazminat istemine ilişkindir.
6100 Sayılı HMK"nın geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nın 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL’ye çıkarılmıştır. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Temyiz sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır. Faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz. Temyize konu kararda, 1.564,00 TL yönünden itirazın iptaline karar verilmiş olup; karar, anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden; davalı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz dilekçesinin, mahkeme hükmünün miktar itibariyle kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 05.06.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.