Kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2011/2138 Esas 2012/6463 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
1. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/2138
Karar No: 2012/6463
Karar Tarihi: 13.09.2012

Kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2011/2138 Esas 2012/6463 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Burhaniye Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen davada, sanık E.B.'nin nitelikli kasten yaralama suçunun sübutu kabul edilerek suç niteliği tayin edilmiş ancak savunmasının inandırıcı gerekçelerle reddedilmesi sonucu fazla cezaya hükmedilmiştir. Sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesi uyarınca belli hakları kullanmaktan yoksun bırakılmıştır ancak kısıtlamanın şartla salıverilme tarihine ve diğer kişiler yönünden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olduğu gözetilmemiştir. CMK'nun 325. maddesi uyarınca yargılama giderlerinin kimden ne şekilde tahsil edileceğinin kararda gösterilmemesi nedeniyle karar bozulmuştur. Kanun maddeleri: TCK'nun 29, 53 ve CMK'nun 325. maddeleri.
1. Ceza Dairesi         2011/2138 E.  ,  2012/6463 K.

    "İçtihat Metni"

    Tebliğname No : 1 - 2011/11606
    MAHKEMESİ : Burhaniye Ağır Ceza Mahkemesi
    TARİHİ VE NO : 11/02/2010, 2009/417 (E) ve 2010/44 (K)
    SUÇ : Kasten yaralama

    TÜRK MİLLETİ ADINA

    A-) Gerekçeli karar başlığında suç vasfının nitelikli kasten yaralama yerine kasten adam öldürmeye teşebbüs olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
    B-) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık E.. B.."un nitelikli kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin bir sebebe dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine;
    Ancak;
    1) Sanığın, müştekinin kendisine hakaret ettiğine dair savunması, tanık Erman Çallı tarafından bu savunmanın doğrulanması karşısında, TCK.nun 29.maddesi uyarınca haksız tahrik nedeniyle indirim yapılmaması sonucu fazla cezaya hükmedilmesi,
    2) 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesi uyarınca, belli hakları kullanmaktan yoksun bırakılan sanık hakkında sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından getirilen kısıtlamanın, 53. maddenin 3. fıkrası uyarınca şartla salıverilme tarihine, diğer kişiler yönünden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olduğunun gözetilmemesi,
    3) CMK.nun 325. maddesi uyarınca yargılama giderlerinin kimden ne şekilde tahsil edileceğinin kararda gösterilmemesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu sebeple yerinde görüldüğünden, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi (BOZULMASINA), 13/09/2012 gününde oybirliği ile karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.