MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi
İLK DERECEMAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 3. Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın esastan reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, taraflar arasında imzalanan yetkili servis sözleşmesiyle davalının yetkili servisi olarak müvekkilinin ... bölgesinde hizmet verdiğini, davalının müşterilerin satın aldığı kombilere belli bir ücret karşılığında garanti süresinin uzatılması için ek garanti paket sözleşmeleri gönderdiğini, bunların ücretinin müvekkilinin cari hesabından peşin olarak tahsil edildiğini, bağımlılık derecesi düşünüldüğünde ek garanti paket sözleşmelerinin alımını reddetme imkanı bulunmadığını, davacının bu formları pazarlamaya çalıştığını, ancak tamamının satışının yapılamadığını, bunun üzerine kendisine form gönderilmemesini, sınırlı sayıda gönderilmesi için girişimlerde bulunmuş ise de; sonuçsuz kaldığını, davalı ile yeni bir sözleşme de kurulmadığını ileri sürerek, satışı yapılmayan totalde 267 adet 104.130,00 TL değerindeki ek garanti paketinin iadesi ile 104.130,00 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek ticari faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmesinin talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının yetkili servis olduğunu, sözleşme süresince ek garanti paket kampanyası uygulamasına itirazda bulunmadığını, davacının yetkili servis sıfatı sonlanmış olsa bile ek garanti paketlerinin servis tarafından tüketiciye satışının kısıtlanmadığını, davacının faturaya itiraz etmediğini ve ihtirazi kayıt koymadan ödeme yaptığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, davanın kabulüne dair verilen karara karşı, davalı vekilince yapılan istinaf başvurusu, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesinin 15.06.2017 tarih ve 2017/315 E., 284 K. sayılı ilamıyla sözleşmenin 8.8 ve 8.9 maddeleri birlikte değerlendirildiğinde, pratik olarak bu ürünlerin yetkili servis sözleşmesi sona ermiş, bir işletme tarafından satımının oldukça zor olacağı ve işletmeye de bir fayda sağlamayacağı yetkisi iptal edilmiş bir servisin, kendisine herhangi bir menfaat sağlamayacak ürünleri, kâr etme imkânı olmadığı gibi reklam ve pazarlama imkânı da olmadan satması beklenemeyeceği, yetkisi olmadığı için satış yaptığı müşterilere bakım-onarım gibi hizmet sağlama imkânı da olmadığı, işletmesinde davalı firma ile ilgili tanıtıcı unsurda kullanma imkanı bulunmadığı, ayrıca, bir tüketicinin ... yetkili servisi olmayan bir işletmeden “... ek garanti paketi” alması da hayatın olağan akışına uygun olmadığı, bu halde, ek garanti paket sözleşmelerinin davacı tarafından satılmasının, davalı ile davacı arasındaki sözleşmesel ilişkinin ana unsurlarından birini teşkil etmediği, davacının kötü niyetinden söz etme imkanı bulunmadığı gerekçesiyle istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir..
Bölge Adliye Mahkemesi kararını, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin tüm temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi kararına ilişkin davalı vekilinin tüm temyiz sebeplerinin reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğininde İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesine gönderilmesine, 22.10.2020 tarihinde kesin olarak oy birliği ile karar verildi.