11. Hukuk Dairesi 2014/16658 E. , 2015/2324 K.
"İçtihat Metni"ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 10/04/2014 tarih ve 2013/18-2014/146 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili firmaya ait tır ve römorkun davalı ... tarafından kiralandığını, müvekkiline ait araçla diğer davalıya ait kimya ürünlerinin Gürcistan"a nakliyesi hususunda davalıların anlaştıklarını, aracın CMR belgesinde belirtilenden fazla gümrükte kalması nedeniyle müvekkilinin aracın gelirinden mahrum kaldığını ve bekleme süresince zarara uğradığını ileri sürerek, fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak şimdilik 8.000,00 TL"nin davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı .... vekili, müvekkili şirketin davaya konu nakliye işinde taşıma komisyonculuğu yaptığını, taşıma ilişkisinde taraf olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Diğer davalı vekili, CMR sevk mektubuna göre gönderenin müvekkili, taşıyıcının ise diğer davalı olduğunu, davacının herhangi bir sıfatı bulunmadığını belirterek husumet itirazında bulunmuş, davanın esasına ilişkin olarak da araçların beklemesinde müvekkilinin hukuka aykırı bir fiili ve kusurunun olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, davacı araç malikinin taşımayı gerçekleştiren aracını uzun süreli olarak dava dışı şirkete kiraladığı ve işleten sıfatı bulunmadığı, ayrıca CMR konvansiyonu hükümlerinde aracın bekleme yapması durumunda taşıma ilişkisine taraf olmayan davacı araç malikinin tazminat alabileceğine veya onun zararının karşılanacağına dair bir düzenlemenin mevcut olmadığı, bu konuda davacı ile davalılar arasında yapılmış bir sözleşme de bulunmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına,20/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
