Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/15599 Esas 2017/448 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : CMK" nın 223/2-e maddesi uyarınca Beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan ... vekili ve katılan ... vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan ... vekili ve katılan ... vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Katılanların yaralanması ile sonuçlanan olay sebebiyle kusuru bulunmadığı tespit ve kabul edilen sanığın CMK’nın 223/2-c maddesi uyarınca beraatine karar verilmesi gerekirken, hüküm fıkrasında “sanığın atılı suçu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin, inandırıcı, somut delil elde edilemediğinden yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmaması” nedeniyle aynı Kanunun 223/2-e maddesi uyarınca beraat kararı verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasından “sanığın atılı suçu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin, inandırıcı, somut delil elde edilemediğinden yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmaması nedeniyle CMK"nın 223/2-e maddesi uyarınca sanığın Beraatine” cümlesi çıkartılarak yerine "Sanığın taksire dayalı kusurunun bulunmaması nedeniyle CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince BERAATİNE" ibarelerinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19/01/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.