MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık, özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : TCK"nın 158/1-k-son, 62, 52/2-4, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet, TCK"nın 207/1-2, 62, 53 ve CMK"nın 231/5 maddeleri gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılması

Nitelikli dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine dair hüküm ve özel belgede sahtecilik suçundan sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Gerekçeli karar başlığında, katılan sıfatını alan ...nin müşteki olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiştir.
1-Özel belgede sahtecilik suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına dair temyiz taleplerinin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nın 231. maddesine göre verilen ve davayı sonuçlandırıcı nitelikte olmayan "hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına" ilişkin karara karşı aynı Kanun"un 231/12. maddesine göre itiraz yolu açık olup temyiz olanağı bulunmaması, sanığın itiraz talebinin süresinde olup olmadığı hususu da dahil olmak üzere itiraz talebinin mahallinde itiraz merciince değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması karşısında, görevli ve yetkili ilk derece mahkemesince itiraz konusunda inceleme yapılması için, dosyanın incelenmeksizin iade edilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2-Nitelikli dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükmüne dair sanığın temyiz talebinin süre yönünden reddine ilişkin ek karara yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanığın yokluğunda verilen hükmün, sanığın duruşmada bildirdiği adrese tebliğe çıkarıldığı ve bu adrese 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre 20/01/2018 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edildiği, sanığın bu hükmü 1412 sayılı CMUK"nın 310/1 maddesinde belirlenen bir haftalık süre geçtikten sonra 01/02/2018 tarihinde temyiz ettiği anlaşıldığından, sanık hakkındaki 07/02/2018 tarih, 2016/116 Esas ve 2017/402 Karar sayılı temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararın ONANMASINA, 21/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.