Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2015/24518 Esas 2015/25034 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/24518
Karar No: 2015/25034

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2015/24518 Esas 2015/25034 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi         2015/24518 E.  ,  2015/25034 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : ...Aile Mahkemesi

    Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
    Davacı,... Aile Mahkemesince verilen boşanma kararının tanınmasını istemiş, mahkemece, "davalının adresinin meçul olarak gösterildiği her ne kadar bu celse ilanın yayınlandığı gazete verilmiş ise de; Türkiye"de yayınlanan bir gazete olmadığı ve davalının savunma hakkının kısıtlandığı anlaşılmakla yargılamanın gıyabında yapıldığı davalının haberi olduğuna dair herhangi bir belge bulunmadığı" gerekçesiyle istek reddedilmiştir.
    5718 sayılı Milletlerarası Özel Hukuk ve Usul Hukuku Hakkında Kanunun, yabancı mahkeme kararlarının tanınmasında da aranan 54"ncü maddesinin (ç) bendinde, "o yer kanunları uyarınca, kendisine karşı tenfiz istenen kişinin hükmü veren mahkemeye usulüne uygun olarak çağrılmamış veya o mahkemede temsil edilmemiş yahut bu kanunlara aykırı bir şekilde gıyabında veya yokluğunda hüküm verilmiş olması, bu kişinin bu hususlardan birine dayanarak tenfiz istemine karşı Türk Mahkemesinde itiraz etmiş olması" koşuluyla tenfıze ve tanımaya engeldir. Yabancı mahkemedeki usul hükümlerinin uygulanmasında ve tebligat usulünde, o yer kanunları geçerlidir. Diğer bir ifade ile yargılamanın usulü ve tebligat hakimin hukukuna (Lex fori) tabidir. Tenfiz hakimi, kendisine karşı tenfiz istenen kişinin kararı veren mahkemeye usulüne uygun olarak davet edilip edilmediğini tespit ederken, Türk Tebligat Hukukunun kurallarına göre bir değerlendirme yapamaz. Tanınması istenen yabancı mahkeme kararında, davalıya gazete ilanı suretiyle tebligat yapıldığı yazılıdır. Buradaki ifadeden, davalının kararı veren mahkemeye o yer kanunlarına uygun bir şekilde çağrıldığı anlaşılmaktadır. Davalı, aksi yönde bir delil getiremediğine göre, 54"ncü maddenin (ç) bendindeki tenfiz isteğinin red sebebi olayda gerçekleşmemiştir. O halde, isteğin tanımada aranan (5718 s. MÖHUK. m. 58/1) diğer şartlar bakımından incelenerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, bu husus nazara alınmadan hüküm tesisi doğru görülmemiştir.
    SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.