
Esas No: 2012/17976
Karar No: 2013/4610
Karar Tarihi: 06.03.2013
Hırsızlığa teşebbüs - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2012/17976 Esas 2013/4610 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlığa teşebbüs
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın Yeşilkent Mahallesi Havayolu kavşağındaki köprü inşaatında kullanılan malzemeleri çalmaya kalkışması şeklindeki eyleminin, 5237 sayılı TCK.nun 142/1-e maddesi kapsamında, kullanımları gereği açıkta bırakılmış eşya hakkında hırsızlık olarak değerlendirilmesi gerekirken, aynı Yasanın 141/1. maddesi uyarınca uygulama yapılması ve adli sicil kaydına göre tekerrüre esas sabıkası bulunmasına rağmen 5237 sayılı TCK.nun 58.maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, sanığın adli sicil kaydında yer alan Gaziantep 4.Asliye Ceza Mahkemesinin, 2004/469, 2005/135 sayılı ilamında, hükmolunan adli para cezasının 647 sayılı Yasanın 6.maddesi uyarınca ertelenmiş olması ve 765 sayılı Yasanın 95/2.maddesi uyarınca aynen infazı için ihbarda bulunulması karşısında, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun, 27.12.2011 gün, 2011/8-183-304 sayılı kararında belirtildiği üzere önceki cezanın 647 sayılı Yasanın 6. maddesi uyarınca ertelenmiş para cezası olması halinde, 765 sayılı TCY’nın 95/2. maddesi uyarınca aynen infaz kararı verilebileceği ve bu durumun karma uygulamaya neden olmayacağı dikkate alınarak tebliğnamenin bu konudaki 1 no"lu bozma düşüncesine katılınmamış, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun, kendi alt soyu üzerindeki yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine; kendi alt soyu dışındaki kişiler yönünden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar süreceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1.
fıkrasının a, b, c, d, e bentlerinde sayılan haklardan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06/03/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.