12. Ceza Dairesi 2015/15299 E. , 2017/426 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme, Kasten yaralama
Hüküm : Sanık hakkında taksirle öldürme suçu nedeniyle; TCK"nın 85/1, 22/3, 62, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet.
Sanık hakkında kasten yaralama suçu nedeniyle: TCK"nın 86/2, 86/3-e, 62, 51, 54. maddeleri gereğince mahkumiyet.
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii ile katılan vekili, kasten yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm ise, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Katılan vekilinin, sanığın taksirle öldürme suçu nedeniyle verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Katılan vekilinin yüzünde tefhim edilen 23/06/2013 tarihli hükmün katılan vekili tarafından 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 310/1. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süre geçtikten sonra 13/08/2014 tarihinde temyiz edildiğinin anlaşılması karşısında; CMUK"un 317. maddesi gereğince temyiz isteminin isteme uygun olarak REDDİNE
2-Sanık müdafiinin, sanığın taksirle öldürme ve kasten yaralama suçu nedeniyle verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Sanık hakkında Dr. Ekrem Tok Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesi tarafından düzenlenen 19.9.2013 tarihli kurul raporunda ""şizofreni tanısıyla, mevcut akıl hastalığı şahsın işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiille ilgili davranışlarını yönlendirme yeteneğini kısmen azaltmış olup, TCK"nın 32/2 maddesinden yararlanacağının"" mütalaa edildiği, benzer şekilde 4. Adli Tıp İhtisas Kurulunun 12/02/2014 tarihli muayene kaydında "Kayseri cezaevinden geldiği, 36 yaşında olduğu. Hollanda"da yaşadığı, 2 çocuğu olduğu, evli olduğu, malulen emekli olduğu, 2000 senesinden beri hasta olduğu, Akineton kullandığı emir veren sesler duyduğu, görüntüler göründüğü, 12 yıldır tedavi gördüğü. 3 haftada bir kliniğe götürüldüğü, olay sorulduğunda; olayın farkında olmadığı, savcılıkta söylenince fakına vardığı, 3-4 kere intihara kalkıştığı, trenin önüne atladığı, arabayla tren yolunda beklediği, başka böyle hatırlamadığı olayları olduğu, evdeyken tabak çanak kırdığı, alkol eroin kullanmadığı, babasının da sesler duyduğu, hasta olduğu, PM; affekt uygun, mood ötimik, öyküden işitsel halüsiınasyonlar, remisyonda psikotik bozukluk?" ifadelerinin yer aldığı, ancak yargılama aşamasında Adli Tıp Kurumu Gözlem İhtisas Dairesinin 28.3.2014 tarihli raporu ile 4. İhtisas Dairesinin 07.05.2014 tarihli raporunda ise, üzerine sanığın atılı suçlara karşı cezai sorumluluğun tam olduğunun belirtilmesi karşısında, Adli Tıp Kurumu Kanunu"nun 15. Maddesi uyarınca, raporlar arasındaki çelişkilerin giderilmesi ve sanığın cezai ehliyetinin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespiti amacıyla dosyanın bu kez Adli Tıp Kurumu Genel Kurulu"na gönderilerek, sanığın bizzat muayenesi yaptırıldıktan sonra "sanığın işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiille ilgili davranışlarını yönlendirme yeteneğininin" bulunup bulunmadığına dair aldırılacak rapora göre hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 18.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
