Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2016/7325 Esas 2019/839 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/7325
Karar No: 2019/839
Karar Tarihi: 28.01.2019

Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2016/7325 Esas 2019/839 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Kararda, bir sanığa tefecilik suçu ile ilgili dava açıldığı ancak suçun işlendiği tarihin kanunlarca belirlendiği, sanığın davaların zamanaşımı sürelerine tabi olduğu belirtiliyor. Dosya kapsamında bulunan deliller ve sanığın beyanlarına göre suç tarihinin 2007 olduğu kabul ediliyor. Bu suçun cezasının üst sınırına nazaran 12 yıllık asli ve ilaveli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu ifade ediliyor. Bu sürelerin suç tarihi ile inceleme günü arasında olduğu tespit ediliyor. Dava, bu nedenle bozuluyor ve zamanaşımı nedeniyle düşürülüyor. Kararda gözetilen kanun maddeleri ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7/2 ve 241/1, 5320 sayılı Kanun'un 8/1, CMUK'un 310-321, 322/1 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. olduğu belirtiliyor.

5. Ceza Dairesi 2016/7325 E. , 2019/839 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
Mağdur Hazine vekilinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan CMUK"nın 310. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süre geçtikten sonra hükmü temyiz ettiği, 04/12/2012 tarihinde verilen hükmün Üst Cumhuriyet savcısı tarafından CMUK"nın 310/3. maddesinde yer alan 1 aylık yasal süreden sonra 14/01/2013 tarihli dilekçeyle temyiz edildiği anlaşılmakla, temyiz istemlerinin aynı Kanunun 317. maddesi gereğince ayrı ayrı REDDİNE, incelemenin katılan ... vekili ve O yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazlarıyla sınırlı yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Dosya kapsamında mevcut tüm deliller ile katılanın beyanlarından sanığın 2007 yılında faiz karşılığı ödünç para verdiğinin anlaşılması karşısında, sanık lehine değerlendirmeyle suç tarihinin 01/01/2007 olduğunun kabulü gerekeceği ve sanığın üzerine atılı tefecilik suçunun 5237 sayılı TCK"nın 241/1. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırına nazaran aynı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde belirtilen 12 yıllık asli ve ilaveli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu, suç tarihi ile inceleme günü arasında bu sürelerin gerçekleştiği anlaşıldığından, hükmün 5237 sayılı TCK"nın 7/2 ile 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddeleri de gözetilmek suretiyle CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasanın 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 28/01/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.