Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2020/3501 Esas 2020/4557 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3501
Karar No: 2020/4557
Karar Tarihi: 10.12.2020

Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2020/3501 Esas 2020/4557 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararı, sanık hakkında mala zarar verme suçundan verilen adli para cezası hükmünün doğrudan temyiz edilemeyeceğini ve reddedildiğini belirtiyor. Ayrıca, sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümlerin temyiz itirazının reddedilmesine karar verilmiştir. Kanunlar olarak ise, 6217 sayılı kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı kanuna eklenen ek 2. madde ve 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi yer almaktadır.

6. Ceza Dairesi 2020/3501 E. , 2020/4557 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan verilen hükmün temyiz incelemesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen adli para cezası ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince temyiz itirazının, tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
2-Sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümlerin temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; sanığın temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 10/12/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.