Mahkemesi :İş Mahkemesi


Dava, Tarım Bağ-Kur sigortalılığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozmaya uyularak ilâmında belirtildiği şekilde, konusuz kalması sebebiyle davanın esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davanın yasal dayanağı, 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu"nun geçici 7. maddesi delaletiyle mülga 2926 sayılı Kanunun 2., 3., 6., 9. ve 10. maddeleridir.
2926 sayılı Kanunun 2. maddesinde, Kanunla veya kanunların verdiği yetkiye dayanılarak kurulan sosyal güvenlik kuruluşları kapsamı dışında kalan ve herhangi bir işverene hizmet akdiyle bağlı olmaksızın, 3. maddenin (b) bendinde tanımlanan tarımsal faaliyette bulunanların Tarım Bağ-Kur sigortalısı sayılacakları belirtilmiştir.
İnceleme konusu davada; davacı 1995 yılında....Fabrikasından Bağ-Kur prim kesintisi yapıldığından bahisle bu tarihten itibaren sigortalı olduğunun tespitini talep etmiş, mahkemece yargılama sırasında davacının 2926 sayılı Yasa kapsamında tescilinin Kurum tarafından 01.04.1996 tarihine çekildiği gerekçesiyle davanın konusuz kaldığı anlaşılmakla davanın esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Dosyada bulunan bilgi ve belgelerden, .... Fabrikası tarafından 1995, 2003, 2004 yıllarında prim kesintisinin yapıldığı ve 1995 yılı kesintisinin iade olarak alındığının bildirildiği, 1995 yılı kesintisinin 30.03.1996 tarihinde, 2003 yılı kesintisinin 30.05.2004 tarihinde, 2004 yılı kesintisinin 30.05.2005 tarihinde kurum kayıtlarına intikal ettiği, Kurum tarafından 1995 yılındaki kesintinin Kurum kayıtlarına intikal etmeden iade alındığının bildirildiği, 30.05.2004 tarihinde yapılan tevkifat kesintisine istinaden davacının tescilinin 01.06.2004 tarihinden itibaren yapıldığı ve iade aldığı 1995 yılındaki kesintinin ihyası yapılarak Kurum tarafından davacının sigortalılığının 01.04.1996 tarihine çekildiği, davacıya ait hizmet cetvelinde 01.04.1996 - 31.12.1996 ve 01.06.2004 - 02.08.2013 tarihleri arasında 2926 sayılı Kanun kapsamında zorunlu sigortalılık bildiriminin yapıldığı anlaşılmaktadır.
Davacının talebi 1995 yılındaki kesintinin ödendiği tarihten dava tarihine kadar kesintisiz sigortalı olduğunun tespiti olup, Kurumca kabul edilen süreler ise 01.04.1996 - 31.12.1996 ve 01.06.2004 - 02.08.2013 tarihleri arasıdır. Bu durumda 01.01.1997-31.05.2004 tarihleri arasındaki süre kabul edilmediğinden ve sigortalılık kesintili olduğundan davanın tam olarak konusuz kalmadığı görülmektedir.
Yukarıda belirtilen maddi ve hukuki olgular gereğince kabul edilen süreler Kurumdan yeniden sorulmalı ve 1996 ile dava tarihi arasında kabul edilmeyen süreler yönünden davacının beyanı alınmalı, ihtilaf olması halinde kabul edilmeyen süreler yöntemince araştırılarak tevkifatın bulunmadığı yıllara yönelik olarak davacının 2926 sayılı Kanuna tabi sigortalılık iradesini ortaya koyacak herhangi bir başvurusu, prim ödemesi ürün satışı ve bu satışlardan yapılan prim tevkifatı bulunup bulunmadığı tespit edilerek yapılacak değerlendirme sonucuna göre karar verilmelidir.
Mahkemece yanılgılı değerlendirme snucu yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 11.09.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.