Cinsel taciz - hakaret - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/2615 Esas 2015/10405 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2615
Karar No: 2015/10405
Karar Tarihi: 10.11.2015

Cinsel taciz - hakaret - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/2615 Esas 2015/10405 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Uzunköprü 2. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık cinsel taciz ve hakaret suçlarından mahkum edilmiştir. Sanığın tehdit suçuna dair mahkeme kararı temyiz edilemez olup, diğer suçların hükümleri temyiz edilebilir. Ancak sanığa verilen 3.000 TL para cezası kesin nitelikte olduğu için bu ceza miktarı itibariyle temyiz edilemez. Temyiz istemi reddedilmiştir. 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL\"ye kadar (3.000 TL dahil) para cezaları kesin nitelikte olup, verilen cezaların miktarları itibariyle CMUK'un 305/1. maddesi gereğince kesin olan hükümlerin temyizi mümkün bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilmiştir. Kanun maddeleri: 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi, 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde, CMUK'un 305/1. maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi.

14. Ceza Dairesi 2015/2615 E. , 2015/10405 K.
"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 14 - 2013/210650
Kapatılan Uzunköprü Sulh Ceza Mahkemesi
MAHKEMESİ : (Uzunköprü 2. Asliye Ceza Mahkemesi )
TARİHİ : 03.12.2012
NUMARASI : 2012/273 Esas, 2012/472 Karar
SUÇ : Cinsel taciz, hakaret

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi.
Sanığın tehdit suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin mahkemenin 07.01.2013 tarihli Ek Kararıyla reddedildiği ve Ek kararın sanığa usulüne uygun olarak tebliğ edilmesine rağmen temyiz edilmediği anlaşıldığından, incelemenin sanığın cinsel taciz ve hakaret suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiziyle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı Karırında vugulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiği, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL"ye kadar (3.000 TL dahil) para cezaları kesin nitelikte olup, verilen cezaların miktarları itibariyle CMUK"nın 305/1. maddesi gereğince kesin olan hükümlerin temyizi mümkün bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 10.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.