Esas No: 2021/43499
Karar No: 2022/1385
Karar Tarihi: 27.01.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/43499 Esas 2022/1385 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın resmi belgede sahtecilik suçundan mahkum edildiği ve yapmış olduğu temyiz başvurusunun reddedildiği anlatılmaktadır. Kararda, kanun yollarına başvurma süresi ve mercii gibi hususların hüküm fıkrasında açıkça gösterilmesi gerektiği belirtilerek, mahkemenin temyiz talebinin reddine ilişkin ek kararında bu hususun eksik belirtilmesi nedeniyle sanığın temyiz başvurusunun süresinde olduğu kabul edilmiştir. Kararda, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden temyiz isteminin reddine karar verildiği belirtilmektedir. Kanunlar ise 5271 sayılı CMK'nin 232. maddesinin 6. fıkrası ve 34. maddesinin 2. fıkrasıdır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet
Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.02.2007 tarih ve 46/39, 29.05.2007 tarih ve 114/113 sayılı kararlarında da açıklandığı üzere, 5271 sayılı CMK’nin 232. maddesinin 6. fıkrası uyarınca, hüküm fıkrasında kanun yollarına başvurma olanağı bulunup bulunmadığı, başvuru olanağı varsa süresi ve merciinin tereddüte yer vermeyecek şekilde açıkça gösterilmesinin gerektiği, aynı Kanun’un 34. maddesinin 2. fıkrasında da, kararlarda başvurulabilecek kanun yolu, süresi, mercii ve şekillerinin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde gösterilmesinin zorunlu olduğu belirtilmiş olup; mahkemenin 05.10.2020 tarihli temyiz talebinin reddine ilişkin ek kararında, "7 gün içerisinde Yargıtay’a temyizi kabil olmak üzere" şeklinde başvuru yolunun eksik belirtilmesi karşısında, sanığın ek karara karşı 19.10.2020 tarihli temyiz talebinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığın yüzüne karşı, 10.09.2020 tarihinde tefhim olunan hükmün, sanık tarafından 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 310. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra, 05.10.2020 tarihli dilekçe ile temyiz edildiği anlaşıldığından; Mahkemenin temyiz isteminin reddine dair 05.10.2020 tarihli ek kararında bir isabetsizlik bulunmadığı ve sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden, temyiz isteminin reddine dair ek kararın ONANMASINA, 27.01.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
