Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/42463 Esas 2022/1387 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10. maddesi uyarınca “Tebligat, tebliğ yapılacak şahsa bilinen en son adresinde yapılır” hükmü ile 6099 sayılı Kanun'la yapılan değişiklik sonucunda anılan maddeye eklenen “bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır” ek fıkra hükmü ve aynı Kanun'un 28. maddesinde düzenlenen “Adresi meçhul olanlara tebligat ilanen yapılır.” şeklindeki düzenlemelere aykırı olarak yokluğunda verilen kararın, sanığın dosyadaki bilinen en son adresi olan 24.10.2015 tarihli sorgusunda bildirdiği "... Mahallesi, .. Caddesi No: 3/B ..../İzmir" adresine çıkarılan ve iade edilen tebligattan sonra, yapılan adres araştırmasının sonuçsuz kalması ve MERNİS adresinin bulunmaması nedeniyle ilanen tebligat yapılması yerine daha önce adli mercilerce usulüne uygun bir tebligat yapılmamış olmasına rağmen 18.03.2016 tarihinde 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 35. maddesi ve yine MERNİS adresi olmamasına rağmen aynı adrese aynı Kanun'un 21/2. maddesi uyarınca 28.04.2016 tarihinde yapılan tebligat işlemleri geçersiz olup öğrenme üzerine sanık müdafisinin kararı yasal sürede temyiz ettiği, 1412 sayılı CMUK'nin 311. maddesine göre eski hale getirme talebi ile birlikte temyiz isteminde bulunulması halinde, inceleme yetkisinin Yargıtay'a ait olduğu anlaşılmakla, Mahkemenin ek kararının hukuki değerden yoksun olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiilin sanık tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanık müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA, 27.01.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.