Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2014/14197 Esas 2015/2224 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 01/11/2012 gün ve 2010/514-2012/576 sayılı kararı onayan Daire’nin 20/05/2014 gün ve 2014/2874-2014/9327 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkette kamyonuyla nakliyat işi yaptığını, olası trafik cezası ve yükün alıkonulması risklerine karşı davalı şirkete teminat senedi verdiğini, dava dışı .... isimli şahsa aracını satan müvekkilinin, bu şahsın davalı şirketten alacaklarını tahsil edememesi nedeniyle, araç bedelini alamadığını, bunun üzerine anılan şahıs aleyhine icra takibi başlatıldığını, ..."nın davalı şirketten alacağını istemesi üzerine, önce teminat senedinin takibe konulması daha sonra müvekkilinin alacaklı olduğu dosyaya yatacak paranın borçlu olduğu teminat senetlerine ilişkin icra dosyasına aktarılması konusunda tedbir kararı alınmasının kararlaştırıldığını, bu şekilde araç bedelinin tahsili amacıyla başlatılan icra takibi dosyasına yatan paranın şirket tarafından çekilerek Halil ve ..."na verildiğini, senede konu borcun dayanağının bulunmadığını, alacağını tahsil etmeye çalışan müvekkilinin hile ile karşı karşıya kaldığını ileri sürerek, İcra Müdürlüğü"nün 2010/303 Esas sayılı dosyasından ödenen meblağdan şimdilik 35.000 TL"nin en yüksek faiziyle birlikte davalıdan tahsilini, davalı aleyhine %40"tan aşağı olmamak üzere kötüniyet tazminatına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı şirket, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş, kararın temyizi üzerine süresinde olmaması nedeniyle reddine dair verilen karar, davalı vekilinin temyiz istemi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Bu kez davalı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 05,20 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK"nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak hazineye gelir kaydedilmesine, 19/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.