Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/13803 Esas 2016/4917 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/13803
Karar No: 2016/4917
Karar Tarihi: 06.04.2016

Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/13803 Esas 2016/4917 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Mala zarar verme suçundan verilen 2.400 TL para cezası temyiz edilemeyecek şekildedir. Hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından mahkumiyet hükümleri ise yerinde görülmüş ve usul ve yasaya aykırılık bulunmamıştır. Ancak yargılama gideri olarak belirlenen 12 TL, kanunun belirlediği tutardan daha az olduğu için devlet hazinesine yükletilmesi yerine suça sürüklenen çocuklardan tahsil edilecektir. Kanunlar:
- 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'a eklenen ek 2. madde (mala zarar verme suçunda verilen para cezalarının temyiz edilemeyecek şekilde kesin olduğunu belirtiyor)
- 1412 sayılı CMUK'nun 317. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi (temyiz talebinin reddedilmesi için uygun sebep)
- 6183 sayılı Kanun'un 106/1. maddesi ve 6352 sayılı Kanun'un 100. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 324/4. maddesi (yargılama giderinin miktarı ve nasıl tahsil edileceği hususunda belirlemeler yapılıyor)

17. Ceza Dairesi 2015/13803 E. , 2016/4917 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
I-Mala zarar verme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde:
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000,00 TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 2.400,00 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince sanık ..."ün temyiz talebinin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan hükmümlerin temyiz incelenmesinde:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde, usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Yargılama gideri olarak belirlenen ve sanıktan tahsiline karar verilen 12,00 TL"nin 6183 sayılı Kanun"un 106/1. maddesinde belirlenen 20,00 TL"den az olması nedeniyle 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesi gereğince Devlet Hazinesine yükletilmesi yerine suça sürüklenen çocuklardan tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ün temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükümden yargılama giderlerine ilişkin kısmın çıkarılarak yerine “yargılama gideri olarak hesaplanan 12,00 TL"nin CMK"nın 324/4. maddesine 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesiyle eklenen değişiklik gözetilerek hazineye yükletilmesine"" cümlesinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.