Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2015/17730 Esas 2017/5572 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
10. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/17730
Karar No: 2017/5572
Karar Tarihi: 11.09.2017

Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2015/17730 Esas 2017/5572 Karar Sayılı İlamı

10. Hukuk Dairesi         2015/17730 E.  ,  2017/5572 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :İş Mahkemesi

    Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
    Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde, davanın kabulüne karar verilmiştir.
    Hükmün, davacı Kurum ve davalı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
    1-) Davacı vekili temyizi yönünden;
    21.07.2004 gün ve 25529 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren, 14.07.2004 tarih ve 5219 sayılı “Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ve ayrıca 5236 sayılı Kanun; katsayı artışı da uygulanmak suretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2015 yılı için, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun geçici 3. maddesindeki atıf gözetilerek, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427. maddesindeki temyiz (kesinlik) sınırını 2.080,00 TL olarak değiştirmiştir.
    Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde temyiz (kesinlik) sınırının saptanmasında alacağın tamamının gözetilmesi; tamamı dava edilen bir alacağın kısmen kabulünde ise temyiz (kesinlik) sınırının belirlenmesinde kabul ve reddedilen miktarların esas alınması, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun geçici 3. maddesindeki atıf gözetilerek, HUMK"nun 427. maddesi hükmü gereğidir.
    Somut olayda; davacı taraf, 16.828,24 TL gelir ve 47,44 TL tedavi giderinin davalılardan müşterek ve müteselsilen tahsilini talep etmiştir. Mahkemece, 16.828,24 TL yönünden davanın kabulüne karar verilmiş, 47,44 TL yönünden ise usulüne göre açılmış dava olmadığından bu konuda karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
    Kabulüne karar verilmeyen miktar temyiz (kesinlik) sınırının altında bulunduğundan, anılan karara karşı davacı vekili tarafından temyiz yoluna başvurulması mümkün değildir.
    Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz dilekçesinin miktar itibarıyla kesinlik nedeniyle reddine,
    2-Davalı ...’ın temyiz itirazlarına gelince; dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalı ..."dan alınmasına, 11.09.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.