Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/11266 Esas 2022/1352 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Sahte fatura düzenleme ve kullanma
HÜKÜMLER : Beraat

1)"2009 takvim yılında sahte fatura düzenleme ve kullanma" suçlarından istinaf incelemesi sonucunda verilen beraat kararlarına yönelik katılan vekili ve Cumhuriyet savcısının temyizinin incelenmesinde:
Sanığa yüklenen " 2009 takvim yılında sahte fatura düzenleme ve kullanma" suçlarının Kanun’daki cezalarının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK'nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihlerinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla katılan vekili ile Cumhuriyet savcısının temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5271 sayılı CMK'nin 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun‘un 303/1-a maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddesi gereğince DÜŞMESİNE,
2)"2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme ve kullanma" suçlarından istinaf incelemesi sonucunda verilen beraat kararlarına yönelik katılan vekili ve Cumhuriyet savcısının temyizinin incelenmesine gelince;
Serbest muhasebeci ve mali müşavir sanık ...'nün, muhasebeciliğini yaptığı... Isıtma Soğutma ... ... Ltd. Şti.'nin yetkilisi inceleme dışı sanık ...'ın 2010 takvim yılında sahte fatura kullanmak ve düzenlemek fiillerine iştirak ettiği iddiasıyla açılan davanın yargılaması sonucunda, ilk derece mahkemesince verilen mahkumiyet kararlarının istinaf incelemesinde kaldırılarak sanığın beraatine karar verilmiş ise de; yapılan incelemede, sanık ...'nün kuruluşundan itibaren muhasebe işlemlerini yürüttüğü mükellef kurumun 2009 ve 2010 yıllarında tasdik edilmiş yasal defterlerinin bulunmadığı, şirket müdürü ...'ın ikametinde yapılan yoklamada, şirketin paravan şirket olduğunu, kendisinin herhangi bir ticaret yapmadığını ve şirket ile ilgisinin olmadığını beyan etmesi, dosyada mevcut vergi raporlarına göre şirketin gerçek bir ticari faaliyetinin olduğuna dair bir tespitin bulunmaması, tüm bunlara rağmen gerçek bir ticari faaliyeti varmış gibi yoğun bir şekilde alış ve satış faturalarının beyannamelere ve bildirimlere konu edilmesi, sanık ...'in ise savunmasında, ...'ı 2009 yılında bir kez vergi memuru ile gördüğünü, daha sonra sanığı görmediğini, çalışanları tarafından faturaların alınıp defterlere işlenmesinin mümkün bulunduğunu beyan etmesi karşısında, işi gereği şirket beyannamelerini imzalayan ve beyannamelerde yer alan bilgilerin defter kayıtlarına uygun olup olmadığını denetlemekle yükümlü olan ve mükellefin kullandığı sahte faturaları düzenleyen bir kısım mükelleflerin de muhasebe işlerini yürüten sanığın, yasal defterlerini tasdik ettirmeyen, adresinde bulunmayan ve yetkilisini sadece bir kez mükellefiyet başlangıcında gördüğünü belirttiği mükellef şirketin sahte fatura düzenlediğini ve kullandığını harici araştırma yapmadan bilebilecek bir konumda olduğu ve tüm dosya kapsamından yüklenen suçlara iştirak ettiği gözetilerek ilk derece mahkemesince verilen mahkumiyet kararlarına yönelik yapılan istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi gerekirken sanığın beraatine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, katılan vekili ve Cumhuriyet savcısının temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5271 sayılı CMK'nin 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA, dosyanın Adana Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 27.01.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.