MAHKEMESİ : Samsun 2. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 01/10/2013
NUMARASI : 2012/884-2013/1568

Dava dilekçesinde, köpeğin anataşınmazdan tahliyesi istenilmiştir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı dilekçesinde, apartman bahçesinde ve bağımsız bölümde davalıların köpek beslediğini ve köpeğin apartmanın huzurunu bozarak etrafı kirletmekte ve ses yapmakta olduğunu, köpeğin, köpek kulübesinin ve demir kafesin tahliyesini dava etmiş, mahkemece davanın reddine karar verilmiş ve karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içindeki bilgi ve belgelerden; davacının kat maliki olduğu anataşınmazın yönetim planında, bağımsız bölümlerde, köpek beslenmesini engelleyen bir hüküm bulunmadığı; davanın yasal dayanağını oluşturan Kat Mülkiyeti Yasasının 18. maddesi hükmüne göre de kat maliklerinin, gerek bağımsız bölümlerini gerek eklenti ve ortak yerleri kullanırken doğruluk kurallarına uymak, özellikle birbirlerini rahatsız etmemek, birbirinin haklarını çiğnememek ve yönetim planı hükümlerine uymakla karşılıklı olarak yükümlü olduklarının hükme bağlandığı, yönetim planında her ne kadar köpek beslemeyi yasaklayıcı bir hüküm bulunmuyor ise de somut olayda davalının oturduğu anataşınmazın ortak alanı olan bahçede barındırdığı köpeğin sitede yaşayan insanların bir bölümüne rahatsızlık verdiği dosya kapsamı ve özellikle tanık anlatımları ile anlaşılmış bulunmaktadır. Yargıtay"ın yerleşmiş uygulamalarına göre anataşınmazda ve bağımsız bölümlerde köpek beslenmesini yasaklayan herhangi bir hükmün yönetim planında olmaması rahatsızlık verdiği saptanan köpeğin uzaklaştırılmasına engel oluşturmaz. Dava konusu edilen köpeğin aralarında davacının da bulunduğu insanlara rahatsızlık verdiği, çıkardığı gürültü ve kokunun yukarıda sözü edilen Yasanın 18. maddesi kapsamında rahatsız etme anlamını taşıdığı gözetilerek köpeğin anataşınmazdan uzaklaştırılmasına hükmedilmesi gerekirken yerinde görülmeyen gerekçeyle davanın reddine karar verilmesi,
2-Kat Mülkiyeti Yasası"nın 19. maddesinin ikinci fıkrası gereğince kat maliklerinden biri bütün kat maliklerinin beşte dördünün yazılı rızası olmadıkça anataşınmazın ortak yerlerinde inşaat, onarım ve tesis yaptıramaz. Kat maliklerinin beşte dördünün yazılı rızasının bulunması halinde yapılacak tesis ve değişikliğin imar mevzuatına aykırı olmaması veya yazılı rızası bulunmayan kat malikinin bağımsız bölümünü kullanmasını engelleyecek ve Kat Mülkiyeti Yasası"nın 18. maddesi gereğince kat malikini rahatsız edici nitelikte bulunmaması gerekir. Yine Kat Mülkiyeti Yasası’nın 16. maddesine göre anataşınmazın ortak yerlerinde tüm kat malikleri arsa payları oranında ortak mülkiyet hükümlerine göre maliktirler. Mahkemece, anataşınmazın onaylı mimari projesi getirtilip yerinde uygulanarak yukarıda belirtilen açıklamalar doğrultusunda kulübenin yapıldığı alanın ortak yer olup olmadığı tesbit edilerek onaylı mimari projeye aykırı olup olmadığı belirlenip, oluşacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile karar verilmiş olması,
Doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 08.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.