Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/15616 Esas 2020/1524 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- 2007 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
Sanığa yüklenen suçun yasada gerektirdiği cezasının üst sınırına göre 5237 sayılı Kanun‘un 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihi olan en aleyhe kabulle 31.12.2007 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve sanığın temyiz talebi bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu konuda aynı yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE,
2- 2008 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz nedenlerinin incelenmesine gelince;
a) Şehit Kamil Vergi Dairesi mükellefi olan sanığın 2008 takvim yılında sahte fatura düzenlediği iddia ve kabul edilen kamu davasında, sanığın suçlamaları kabul etmediği, kendisinin Mersin"de yaşadığını, Gaziantep"e sadece bir defa iş ortaklığı için geldiğini, .... isimli bir muhasebeci tarafından bir tutanağa imzasının alındığını, daha sonra anlaşamayarak Mersin"e geri döndüğünü, adına mükellefiyet tesis edilmiş olabileceğini savunduğu anlaşılmakla gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde belirlenmesi bakımından suça konu faturaları kullandığı belirtilen şirket yetkilileri hakkında bu faturalardan dolayı kamu davaları açılıp açılmadığı sorulup varsa getirtilip incelenerek bu davayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin bu dosyaya aktarılması; gerektiğinde faturaları kullanan mükellef yetkilileri veya kişilerin, CMK"nın 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmesi; kendilerinden, sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıklarının, sanığı tanıyıp tanımadıklarının ve faturaların alınması konusunda sanığın bir iştirakinin bulunup bulunmadığının sorulması, 10.08.2007 tarihli işe başlama tutanağında, mükellefe ait faturaların matbaadan teslim alımına dair tutanaklarda ve temin edilmesi halinde mükellefe ait fatura vb. evraklarda yazı imza incelemesi yaptırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini yerine eksik araştırma ile mahkumiyet hükmü verilmesi,
b) Kabule göre de; 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 19.02.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.