Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/16351 Esas 2017/324 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 62/1, 53/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin TCK"nın 22/6. maddesi uyarınca ceza verilmemesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-TCK"nın 50/4, 50/1-a maddelerinde, taksirli suçlardan dolayı hükmolunan uzun süreli de olsa hapis cezasının, suçlunun kişiliğine, sosyal ve ekonomik durumuna, yargılama sürecinde duyduğu pişmanlığa ve suçun işlenmesindeki özelliklere göre, adli para cezasına çevrilebileceği, meydana gelen olayda ölenin sanığın eşinin yiğeni olduğu ve mirasçılarının şikayetçi olmadığı hususları ile sanığın sosyal ve ekonomik durumu da dikkate alınarak, sanık hakkında, tayin edilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilip çevrilmeyeceği hususunun değerlendirilmesi gerektiği,
2-5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden, sanık hakkında anılan madde ile hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
3-Taksirli suçlarda iştirak hükümlerinin uygulanma imkanının bulunmadığı ve sanıkların birlikte suç işlemedikleri hususları dikkate alınarak, yargılama giderinin sanıklardan neden oldukları oranda tahsiline karar verilmesi yerine müteselsilen sorumlu tutulmalarına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 17.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.