Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/15514 Esas 2014/13275 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan hükümlülük; resmi belgede sahtecilik suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılması


Gereği görüşülüp düşünüldü:

I- Sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan hükme yönelik incelemesinde;

5271 sayılı CMK.nun 231/12. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlar itiraza tabi olup temyiz yasa yoluna başvurulması olanaklı bulunmadığından; sanık müdafiinin temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi gereğince oybirliğiyle (REDDİNE), mercide yanılma nedeniyle CMK.nun 264. maddesi gözetilerek temyiz isteminin itiraz olarak kabulüyle gereğinin mahallinde yerine getirilmesine,

II- Sanık hakkında sahte banka veya kredi kartı kullanmak suretiyle yarar sağlama suçundan kurulan hükmün yapılan temyiz incelemesine gelince;

Sahte oluşturulmuş kredi kartıyla değişik zamanlarda alışveriş yapan sanık hakkında TCK.nun 43. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık müdafiinin, vasıflandırmaya yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazının reddine, ancak:

5237 sayılı TCK.nun 53/1. maddesinin uygulanmasında, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca 53/1...c madde ve bendinde sayılan kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait haklardan koşullu salıverilmesine kadar kısıtlama uygulana bilecekken, kendi altsoyu dışındakiler üzerindeki haklarını da kapsayacak şekilde uygu- lama yapılması,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.