Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2018/679 Esas 2018/1420 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/679
Karar No: 2018/1420

Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2018/679 Esas 2018/1420 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, borç ödeme şartını ihlâl ettiği gerekçesiyle 3 aya kadar tazyik hapsi cezasına çarptırılmıştır. Ancak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı, ödeme şartının gerekliliklerine uymadığı gerekçesiyle taahhüdün geçersiz olduğunu belirtmiştir. Bu nedenle, mahkemenin sanığı suçlu bulup cezalandırmasında hata olduğu belirtilerek kararın kanun yararına bozulması istenmiş ve sonuçta karar bozulmuştur. Kanun olarak 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 340. maddesi ve Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 309. maddesi değerlendirilmiştir. 2004 sayılı kanuna göre, taahhüt tutanağında borç miktarı, faiz, vekâlet ücreti ve icra harçlarının hepsinin gösterilmesi gerekmektedir. Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 309. maddesi ise kanun yararına bozma hakkını düzenlemektedir.

19. Ceza Dairesi 2018/679 E. , 2018/1420 K.

"İçtihat Metni"

Borçlunun ödeme şartının ihlâli suçundan sanık ..."in 2004 sayılı İcra ve İflâs Kanunu’nun 340. maddesi uyarınca 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına dair Adana 5. İcra Ceza Mahkemesinin 20/04/2017 tarihli ve 2016/324 esas, 2017/224 sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 09/01/2018 gün ve 94660652-105-01-11536-2017-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 15/01/2018 gün ve KYB.2018/2710 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, 2004 sayılı Kanun"un 340. maddesi gereğince taahhüdü ihlâl suçunun oluşması için taahhüt tutanağında toplam borç miktarının, işleyen ve işleyecek faizin, vekâlet ücreti, icra harç ve giderlerinin birlikte belirlenerek borçlunun taahhüdüne esas olan miktarın açıkça gösterilmesi gerektiğinden, 29/02/2016 tarihli taahhütnamede, taahhüt tarihinden ödeme tarihine kadar işleyecek olan faiz miktarına yer verilmediği gibi, alacaklının ödeme tarihine kadar işleyecek faizden açıkça feragat ettiğine ilişkin beyanının da bulunmadığı, bu haliyle taahhüdün geçerli olmadığı anlaşılmakla, sanığın üzerine atılı suçun unsurlarının oluşmaması sebebiyle beraati yerine yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, Adana 5. İcra Ceza Mahkemesinin 20/04/2017 tarihli ve 2016/324 Esas, 2017/224 Karar sayılı kararının CMK’nın 309/4-d maddesi uyarınca BOZULMASINA, sanık hakkında ödeme şartını ihlal eyleminden dolayı hükmolunan tazyik hapsinin kaldırılmasına, 14/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.