Neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18455 Esas 2020/2360 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/18455
Karar No: 2020/2360
Karar Tarihi: 10.02.2020

Neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18455 Esas 2020/2360 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların gebe kadına karşı işledikleri kasten yaralama sonucunda çocuğunun düşmesi, suçun neticesi sebebiyle ağırlaşmış hali olarak kabul edilir. Ancak, sanıkların mağdurun gebe olduğunu bilerek yaralama fiilini işlemiş olması gerekir. Olayda, sanıkların mağduru darp etmeleri sonucu mağdurun bebeğini düşürdüğü ancak mağdurun gebe olup olmadığını bilip bilmedikleri hususunda dosyada açıklık bulunmadığı ve sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu belirtilmiştir. Anayasa Mahkemesinin 5237 sayılı TCK'nin bazı maddelerinin iptal edilmesi nedeniyle, sanıkların hak yoksunlukları yönünden hukuki durumlarının da yeniden değerlendirilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Bu nedenlerle, karar bozulmuştur.
Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nin 53/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2019/18455 E. , 2020/2360 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1)Kasten yaralama suçunun gebe kadına karşı işlenip de çocuğunun düşmesine neden olması, suçun neticesi sebebiyle ağırlaşmış hali olup, bu bentin uygulanması için failin, mağdur kadının gebe olduğunu bilerek yaralama fiilini işlemiş olması gerekir.
Somut olayda, mağdur ile sanık ..."ün kardeş oldukları, olay günü gebe olan mağdurun alkollü vaziyette, sanıklar ... ile ..."in birlikte yaşadıkları eve geldiği ve aralarında çıkan tartışmada, sanıkların, mağduru darp etmeleri sonucu mağdurun bebeğini düşürdüğü olayda, sanıkların olay sırasında dokuz haftalık gebe olan mağdurun gebelik durumunu bilip bilmedikleri hususunda dosyada açıklık bulunmadığı ve mağdurun yaralanmasına ilişkin Aydın Devlet Hastanesince düzenlenen 16.02.2013 tarih, 25776 sayılı raporda "Sağ göz üzerinde 2 cm"lik hipermik lezyon" dışında fiziki yaralanmadan bahsedilmediği de gözetildiğinde, sanıklardan, mağdurun gebe olup olmadığını bilip bilmedikleri sorulması ve Adli Tıp Kurumu ilgili İhtisas Dairesinden sanıkların eylemi ile mağdurun düşük yapması arasında illiyet bağı bulunup bulunmadığı hususunda yeniden rapor aldırılmasından sonra sanıkların hukuki durumlarının tespit edilmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile hüküm kurulması,
2) Kabule göre; Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun BOZULMASINA, 10.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.