MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 21/05/2014 tarih ve 2013/181-2014/103 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkili şirketin 2010/71523 sayılı ve “...” unsurlu marka başvurusunun, davalının 2009/02966 sayılı “... unsurlu markasını mesnet göstererek yaptığı itiraz sebebiyle reddedildiğini, oysa markaların benzer olmadığını, aralarında karıştırılma olasılığının bulunmadığını, müvekkilinin bu markayı kullanarak 2010’dan bu yana inşaat sektöründe bir çok projeyi başarıyla tamamladığını, “...” kelimesinin inşaat sektöründe çok kullanılan bir terim olduğunu ileri sürerek başvurunun reddine dair .... kararının iptaline, tescil işlemlerinin devamına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili; iptali istenen .... kararının yerinde olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili; markaların benzer olduğunu ve aynı sınıf hizmetleri içerdiğini, "..." ibaresinin markaları farklılaştırmadığını, ... kararının yerinde olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; ....” ibaresinin 37.sınıf hizmetler yönünden tanımlayıcı olduğu, “...” markası ile “.... +....” markasının özellikle “şekil” unsurları ile davacı markasındaki “...” ibaresi yönünden yeteri kadar ayrışmayı sağladığı, “....” ve “....” ibarelerinin 37.sınıfta yer alan inşaat hizmetleri yönünden kullanımının 556 sayılı KHK’nın 7/1 (d) maddesi uyarınca kimsenin tekeline bırakılamayacak ibarelerden olduğu, keza davalı şirketin söz konusu markayı 4 yıldır inşaat sektöründe yoğun ve aktif olarak kullanarak kullanım sonucu bu işarete ayırt edicilik sağladığı; ancak 37. (02.03.05.06.08.09.10.12.) alt sınıflar yönünden “....” ibaresinin her hangi bir tanımlayıcılığının bulunmadığı ve bu markalar yönünden başvuru markasının tescilinin 556 sayılı KHK’nın 8/1 (b) maddesi uyarınca davacı markasının karıştırılmasına yol açabileceği, bu hizmetler yönünden başvurunun reddinin yerinde olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulü kısmen reddi ile ..."nin .... 2013-M-1694 sayılı kararının 37. (01, 07, 11) alt grup hizmetler yönünden iptaline, sair hizmetler yönünden davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalılar vekillerinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalılar vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalılardan ayrı ayrı alınmasına, 18.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.