MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 23/06/2014 tarih ve 2013/166-2014/147 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; davalı şirketin 2011/13235 sayılı ve “...” ibareli marka başvurusuna, müvekkilinin tanınmış ... markalarını mesnet göstererek yaptığı itirazın, ... kararı ile reddedildiğini, oysa müvekkilinin ulusal ve uluslararası piyasada süt ve süt ürünleri ile peynir sektöründe tanınmış öncü bir firma olduğunu, ilk markasını 1992 yılında tescil ettirdiğini, özellikle 29. ve 35. sınıfta olmak üzere ana unsuru ... olan altmışın üzerinde markaya sahip olduğunu, davalının başvuruya konu markasının tüketici nezdinde iltibas yaratacağını ve müvekkil firmanın şöhretinden, kalite ve tanınmışlığından faydalanarak davalının haksız kazanç elde edeceğini, ... ibaresinin ayrıca müvekkilinin ticari unvanı olduğunu ve davalı eyleminin aynı zamanda haksız rekabet niteliği de taşıdığını ileri sürerek ... kararının iptaline, marka tescil edilmiş ise markanın hükümsüz sayılmasına ve sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili; iptali istenen ... kararının yerinde olduğunu savunarak davanın reddin istemiştir.
Davalı şahıs vekili; müvekkilinin 25 yılı aşkın bir süredir gıda sektöründe faaliyet gösterdiğini, kötü niyetli bir eylem içinde olmadığını, müvekkilinin ... markasının tescilden önce yoğun kullanım sonucu ayırt edicilik kazandığını, her iki marka arasında bir benzerlik veya benzerlik ihtimali dahi bulunmadığını, davacının tanınmış marka olduğu yönündeki iddiasına itibar edilmeyeceğini, ... sözcüğünün bir isim olduğunu ve bu ibareyi taşıyan yüzlerce marka bulunduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacının seri markaların tamamının “...” ibaresini taşıdıkları, başvuru markasının ise “...” ibaresini taşıdığı, “...” ibaresinin gıda maddeleri ve perakendecilik yönünden tanımlayıcı olduğu, “....” ibaresinin başvuru markasında bulunmamasının markayı farklılaştırmayacağı, ortalama tüketici kitlesinin genel izlenimi ve bütüncül bakış açısına göre karşılaştırıldığında, markalar arasında görsel, kavramsal ve sesçil olarak yüksek düzeyli bir benzerlik bulunduğu, tescil kapsamlarının tamamen aynı olduğu, davalı tarafından kullanım ile ayırt edicilik kazanıldığının ispatlanamadığı, ayrıca başvuru markasının tescil olunmasının davalı tarafa haksız yarar sağlayacağı ve davacı markalarının ayırt edicilik düzeyini zayıflatacağı ve sulandıracağı gerekçesiyle davanın kabulü ile ...’nun 2013-M-2228 sayılı kararının iptaline, davalı adına tescil olunan 2011/13235 sayılı markanın hükümsüzlüğüne karar verilmiştir.
Kararı, davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalılar vekillerinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalılar vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalılardan ayrı ayrı alınmasına, 18/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.