Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2014/16962 Esas 2015/2162 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 15/07/2014 tarih ve 2013/524-2014/517 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkili şirketin 1996 yılında ... unvanıyla kurulup ticari faaliyete başladığını, "..." markası ile halen .... bayii ve yetkili servisini yürüttüğünü, davalınin ise "..." markasını kendine adına 25/09/2008 tarihinde tescil ettirdiğini ancak fiilen hiç kullanmadığını, bu tescilin kötüniyetli olduğunu ve ileri sürerek ..."de .... tescil nolu davalı adına tescilli bu markanın 556 sayılı KHK. 14. maddesi gereğince hükümsüzlüğü nedeniyle sicilden terkinine, hükmün Türkiye"de yayınlanan trajı en yüksek üç gazetede ilanına yargılama giderleri ücreti vekaletin davalıya yükletilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı; 556 sayılı KHK.m. 40 gereğince markanın başvuru tarihinden itibaren 10 yıl süreyle koruma sağlandığını, 10.05.2011 tarihinde 3568 sayılı SMMM ve YMM Kanununa göre staja başladığı için ticari faaliyetine ara vermek zorunda kaldığını, haklı sebeplerle markayı kullanmaya ara verdiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; dava konusu markanın kullanıldığını ispat yükü davalıda olup dava konusu markayı kullandığını veya haklı bir sebeple kullanamadığını ispat edemediği gerekçesiyle davanın kabulü ile davalı adına ..."de 2007/41772 no ile 12. sınıfta tescilli ... ibareli markanın ..."deki sicilden hükümsüzlüğü nedeniyle terkinine karar verilmiştir.
Kararı, davalı temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, 556 sayılı KHK 14. maddesinde tanınmış markalar yönünden herhangi bir istisnanın yer almamasına ve her nekadar 556 sayılı KHKnın 42/1-c bendi Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmiş ise de aynı KHKnın 14. maddesi uyarınca mahkeme kararının dava konusu markanın bahsi geçen hizmetler bakımından iptal ve sicilden terkini olarak anlaşılacağının tabi bulunmasına göre davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalının tüm temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 18/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.