Tebliğname No : 3 - 2013/85970
MAHKEMESİ : Silifke 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 12/09/2012
NUMARASI : 2010/51 (E) ve 2012/455 (K)

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık Özgür hakkında cinsel saldırı, sanık Can hakkında yaralama suçundan verilen kararlara yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Mahkeme 12.09.2012 tarihli kararında sanıklar hakkında 5271 sayılı CMK’nin 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, bu karara karşı sanıklar savunmanı tarafından 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesi uyarınca Silifke 1. Ağır Ceza Mahkemesine yapılan itiraz üzerine 24.01.2013 tarih 2013/40 değişik iş sayılı kararı ile itirazın reddine dair karar verilmek suretiyle söz konusu kararın kesinleştiği, bu şekilde kesinleşen kararla ilgili olarak ancak olağanüstü yasa yoluna gidilmesinin mümkün olduğu anlaşılmakla, temyizen incelenmeyen dosyanın mahalli mahkemesine gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2) Sanık Gülten hakkında yaralama suçundan verilen karara yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Soruşturma aşamasında şikayetçi olduğunu beyan eden, kamu davasına katılmak isteyip istemediği sorulmadan hüküm kurulan ve süresinde temyiz dilekçesi vererek kararı temyiz eden mağdur C.. S.. vekilinin katılma niteliğindeki beyanları dikkate alınarak 5271 sayılı CMK"nin 260/1. ve 261. maddeleri uyarınca hükmü temyize hakkı bulunduğu belirlenerek; CMK"nin 237/2. maddesi gereğince mağdur C.. S..’nun katılan, olarak kabulüyle yapılan incelemede;
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;
Kendisine silahtan sayılan bir alet ile saldırı olmadığı halde sanık Gülten"in, içki kadehini kırarak Can"ın yüzüne vurmak suretiyle mağdurun yüzünde sabit iz olacak şekilde yaralama eyleminden dolayı sanık hakkında haksız tahrik hükümleri uygulanarak ceza tayini gerekirken şartları oluşmadığı halde TCK"nin 25/1, 27/2. maddelerine göre yazılı şekilde hüküm tesisi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 18.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.