Esas No: 2021/440
Karar No: 2022/1583
Karar Tarihi: 07.02.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/440 Esas 2022/1583 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanıklar hakkında özel belgede sahtecilik suçundan açılan davada, sanıkların eylemleri 5809 sayılı Kanun'a aykırılık suçunu oluşturduğu belirtilerek beraat kararı verilmiştir. Mahkeme, bu suçun üst sınırının 100 gün adli para cezası olduğunu ve bu cezanın 10.000 TL'yi geçmeyeceğini belirterek, katılan vekilinin temyiz talebini reddetmiştir. Kararda uygulanan kanun maddeleri şunlardır: 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 63/10. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nin 52/2. maddesi birlikte dikkate alınarak, ceza hukukumuzun temel kanunu olan 1412 sayılı CMUK'nin 305. ve 317. maddeleri uygulanmıştır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5809 sayılı Kanun'a aykırılık
HÜKÜMLER : Beraat
Sanıklar hakkında özel belgede sahtecilik suçundan açılan davada, sanıkların eylemlerinin 5809 sayılı Kanun'a aykırılık suçunu oluşturduğu belirtilip, değişen suç vasfına göre 5809 sayılı Kanun'a aykırılık suçundan beraatine karar verildiği anlaşılarak yapılan incelemede;
5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince hüküm tarihi itibariyle uygulanması zorunlu olan 1412 sayılı CMUK'nin 305. maddesinde belirtilen hükümlerin kesin nitelikte olduğu, bu hükümler hakkında temyiz yasa yoluna başvurulamayacağı gözetilerek 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 63/10. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nin 52/2. maddesi hükmü birlikte dikkate alındığında, 5809 sayılı Kanun’un 63/10. maddesinde düzenlenen, sanıklara yüklenen suçun üst sınırı 100 gün adli para cezası olup, TCK'nin 52/2. maddesi gereğince bir gün karşılığı da en üst sınır olan 100 TL üzerinden adli para cezasına hükmedilmesi halinde dahi sonuç cezanın 10.000 TL adli para cezasını geçmeyeceği, dolayısıyla bu suçtan verilen beraat hükümlerinin 1412 sayılı CMUK'nin 305/2. maddesinde düzenlenen kesinlik sınırının altında kalacağı ve temyiz olanağının bulunmadığı anlaşılmakla, katılan vekilinin temyiz talebinin 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 07.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.