......
Davacı Kurum, iş kazası sonucu sürekli iş göremezlik durumuna giren sigortalıya bağlanan gelirlerdeki artışın %100’ünün 506 sayılı Yasanın 26/2. maddesi uyarınca tazminine karar verilmesini istemiştir.

Mahkeme, talebin, ilk rücuda kesinleşen tavan içinde bulunduğunu belirten hesap raporunu hükme dayanak kılarak, istek gibi davanın kabulüne karar vermiştir.

Hükmün, davalılar tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalı sürücülerin, sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.

2-Dava, iş kazasından doğan rücu tazminatı istemine ilişkin olup, 506 Sayılı Kanunun 26/1.inci maddesindeki “...sigortalı veya hak sahibi kimselerin işverenden isteyebilecekleri miktarlarla sınırlı olmak üzere...” bölümünün, Anayasa Mahkemesince 23.11.2006 tarih ve 2003/10 Esas 2006/106 Karar sayılı kararı ile iptal edilmiş olması karşısında, Kurumun bu maddeden doğan rücu hakkının, “halefiyete” değil, “kanundan doğan basit rücu hakkına” dayandığının kabul edilmesi ve bu kabul çerçevesinde, Kurumun rücu alacağının, ilk peşin değerin kusura tekabül eden miktarıyla sınırlı bulunmasına, öte yandan, kesinleşen önceki rücu davalarında hükmolunan miktarın mahsubu yapılırken, sigortalıya bağlanan gelirin ilk peşin sermaye değerinin esas alınması gerektiğine; şayet, ilk peşin sermaye değerli gelirle birlikte artışlara da hükmedilmişse, artışların hükmolunacak rücu tazminatından mahsup edilmesine olanak bulunmamasına, bu çevrede meseleye fiili ödemeler açısından bakıldığında ise fiili ödemenin mevcudiyeti halinde, Kurumun talep edebileceği miktarın hesabının da aynı şekilde gerçekleştirilmesi gerekmekte olup;
./..
-2-

şayet, ilk peşin sermaye değerli gelirin kusur karşılığı, fiili ödeme miktarından düşük ise, o takdirde, ilk peşin sermaye değerine itibar edilmesi; aksine, fiili ödeme, miktarı ilk peşin değerden düşük ise, o takdirde de, fiili ödeme miktarının esas alınması gerektiğine göre, 21.06.1996 onay tarihli ilk peşin değerli gelirin ilk rücuda %100 isteme uygun olarak hüküm altına alınmış bulunduğu dikkate alınarak, eldeki ikinci rücu davasında 30.03.2006 onay tarihli artışa ilişkin istemin reddine karar verilmesi gerekirken, gerçek zarar tavan değeriyle sınırlı hüküm kurulmuş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.

Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hüküm bozulmamalı, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.

SONUÇ:Hüküm fıkrasının, gerekçe kısmı ile hüküm bölümündeki 4 ayrı bendin silinerek, yerine, “1-Davanın reddine, 2-Kurum harçtan muaf bulunduğundan bu konuda hüküm kurulmasına yer olmadığına, 3-Yapılan yargılama giderlerinin davacı Kurum üzerinde bırakılmasına” hükümlerinin yazılmasına ve kararın bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, fazla alınan temyiz harcının istek halinde ..."a iadesine, 20.04.2010 gününde oy birliğiyle karar verildi.


.....