Hırsızlık - mala zarar verme - iş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2012/16620 Esas 2013/4360 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/16620
Karar No: 2013/4360
Karar Tarihi: 05.03.2013

Hırsızlık - mala zarar verme - iş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2012/16620 Esas 2013/4360 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin hırsızlık, mala zarar verme ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından dolayı mahkum edildiğine karar verdi. Mala zarar verme suçundan verilen cezanın temyiz edilemeyeceği sonucuna varıldı. Hırsızlık suçu için yapılan itirazlar reddedildi ve mahkumiyet hükmü onaylandı. İş yeri dokunulmazlığını bozma suçu için ise, hükmün açıklanmasının geri bırakılması gerekip gerekmediği konusunda yeterli değerlendirme yapılmadığına karar verildi. Mahkeme, bu suçun zarar doğurmaya elverişli olmadığını ancak uzlaşma işlemlerinin yapılmadığını belirtti ve bu nedenle hükmün bozulmasına karar verdi. Kararda belirtilen kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 5219 sayılı Kanunun 3-B maddesi ile değişik 1412 sayılı CMUK’nun 305/1. maddesi
- 5271 sayılı CMK’nın 253 ve 254. maddeleri
- 231/5. maddesi

2. Ceza Dairesi 2012/16620 E. , 2013/4360 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, iş yeri dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Mala zarar verme suçundan hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre hükmün; 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 3-B maddesi ile değişik 1412 sayılı CMUK’nun 305/1.maddesi gereğince hüküm tarihi itibariyle temyizi mümkün olmadığından sanık müdafiinin temyiz isteğinin aynı kanunun 317.maddesi gereğince REDDİNE,
2- Hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre sanık müdafiininin temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
3- İş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
a)Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03/02/2009 tarih ve 2008/11-250, 2009/13 sayılı kararında da belirtildiği üzere hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinin objektif koşullarından birisi de suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tamamen giderilmesi olduğu ancak herhangi bir zararın doğmadığı veya zarar doğurmaya elverişli bulunmayan suçlar yönünden bu koşulun aranmayacağı ve konut dokunulmazlığını bozma suçunun zarar doğurmaya elverişli suçlardan olmadığı gözetilerek, sabıkası bulunmayan sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları gözönünde bulundurularak yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususundaki kanaat ile hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunun değerlendirilmesi gerekirken; “...sanığın müştekiye ait zararı gidermediği...” şeklinde, yasal olmayan, yetersiz gerekçeyle sanık hakkında aynı kanunun 231/5. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
b) İşyeri dokunulmazlığını bozma suçunun suç tarihi itibariyle uzlaşmaya tabi olduğu gözetilerek, 5271 sayılı CMK’nın 253 ve 254. maddeleri gereğince uzlaşma işlemleri yapılmadan yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak (BOZULMASINA), 05/03/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.