Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/14697 Esas 2014/9773 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/14697
Karar No: 2014/9773
Karar Tarihi: 11.09.2014

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/14697 Esas 2014/9773 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul Anadolu Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi 2010/34 esas, 2011/88 karar numaralı davada, sanığın spor okulunda antrenörlük yaptığı sırada, mağdur çocuğa yönelik nitelikli cinsel istismar suçundan mahkumiyetine karar verdi. Ancak, suçun kalbine ilişkin yanılgıya düşülerek ceza verildiği belirtilerek dosyanın yeniden değerlendirilmesine karar verildi. Bu bağlamda, suça sürüklenen çocuk müdafinin duruşmalı inceleme talebinin reddedildiği ve incelemenin duruşmasız yapılmasına karar verildiği belirtilmiştir. Sonrasında ise, cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi bağlamında, önceki ve sonraki kanunların hükümleri arasında farklılık varsa failin lehine olan kanun uygulanacağı belirtilerek, kararın yeniden değerlendirilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri şöyledir: TCK.nın 103/1-3-6, 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104, 105, 7/2.

14. Ceza Dairesi 2012/14697 E. , 2014/9773 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 14 - 2011/310553
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 10.03.2011
NUMARASI : 2010/34 Esas, 2011/88 Karar
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemeler de gözetilerek dosya incelendi;
Suça sürüklenen çocuğa tayin olunan cezanın miktarı nazara alınarak suça sürüklenen çocuk müdafiin duruşmalı inceleme talebinin, 5320 Sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 318. maddesi uyarınca reddiyle, incelemenin duruşmasız yapılmasına karar verilerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurun spor okulunda antrenörü olan sanığın olay günü mağduru tuvalet kabinine götürerek cinsel organını mağdurun anüsüne sürtmesi ve herhangi bir engel neden bulunmaksızın eylemine son vermesi şeklinde gerçekleşen olayda sanığın eylemine uyan TCK.nın 103/1-3-6 maddesi gereğince cezalandırılması gerekirken suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yeralan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi karşısında; 5237 sayılı TCK.nın 7/2. madde-fıkrasındaki "suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek, lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın, denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi suretiyle yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuk müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.