MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Hükümlü ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Hükümlü ..."nun SEGBİS aracılığıyla yüzüne karşı verilen 12/09/2019 tarihli hükmün yasa yolu bildiriminde CMK"nın 263"ncü maddesine göre bulunduğu cezaevi aracılığıyla vereceği dilekçe ile kararı temyiz edebileceğinin belirtilmemesi suretiyle yanıltılması nedeniyle, hükümlünün 20/09/2019 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Dairemizin 08/01/2019 tarih, 2017/1630-2019/220 sayılı kararındaki, sanık ... hakkındaki bozmanın, aynı suçu işleyen ve kararı temyiz etmeyerek hakkındaki hüküm kesinleşen hükümlü ..."ya sirayet ettirilmesinin, hükümlü ..."ya bozmadan sonra verilen 12/09/2019 tarihli hükmü temyiz hakkı vermeyeceği ve sirayet müessesesinin yasal sonucu gereği hükümlü ..."nun bu hükmü temyiz etme yetkisi bulunmadığından, temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi yollamasıyla, 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2- Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanığın hırsızlık suçundan mahkumiyetine ilişkin Banaz Asliye Ceza Mahkemesi"nin 13/01/2016 tarihli ve 2014/522 E, 2016/17 K sayılı kararının, Dairemizin 08/01/2019 tarihli ve 2017/1630 E, 2019/220 K sayılı ilamıyla bozulması üzerine yapılan yargılamada, mahkemenin 12/09/2019 tarihli ve 2019/183 Esas - 2019/326 Karar sayılı kararla önceki hükümde direnilmesine karar verdiği, 5271 sayılı CMK’nın 6763 sayılı Kanun ile değişik 307. maddenin 3. fıkrası uyarınca yapılan inceleme sonucu, her ne kadar mahkemesince direnme kararı verildiği belirtilmiş ise de, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18/10/2016 tarihli ve 2015/2-897 Esas ve 2016/366 Karar sayılı kararında da belirtildiği gibi direnme kararında bozmadan önce verilen kararda yer verilmeyen yeni gerekçeler gösterildiği ve bu itibarla mahkemenin verdiği kararın direnme kararı olmayıp bozmaya uyularak verilmiş bir karar olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK"nın 141/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, kartı çalınmak istenen müşteki ... ile uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 03/03/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.