Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/6599 Esas 2022/1535 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür Bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

5271 sayılı CMK’nin 231/8-son cümlesi uyarınca, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 22.02.2012 tarihinden, denetim süresi içinde ikinci suçun işlendiği 11.11.2013 tarihine kadar dava zamanaşımının durduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
Yargıtay 21. Ceza Dairesinin 21.03.2017 tarih 2016/9234 Esas ve 2017/1440 Karar sayılı bozma ilamından önceki 22.05.2014 tarih 2014/189 Esas ve 2014/448 Karar sayılı mahkumiyet hükmünde, hapis cezasının TCK'nin 51/1 maddesi gereğince ertelenmesine karar verildiği anılan kararın yalnızca sanık tarafından temyiz edildiği aleyhe temyiz istemi bulunmadığı halde bozma sonrası yapılan yargılamada ertelemenin sanık lehine kazanılmış hak teşkil ettiğinin gözetilmemesi suretiyle 1412 sayılı CMUK'nin 326/son maddesine aykırı davranılması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasına “5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 326/son madesi uyarınca kazanılmış hak gözetilerek, hükmolunan hapis cezasının TCK’nin 51. maddesi gereğince ertelenmesine, sanığın TCK’nin 51/3 maddesi uyarınca takdiren 1 yıl denetim altında bulundurulmasına” ibarelerinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.