MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Sanığın reşit olmayanla cinsel ilişki ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkûmiyetine

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemeler de gözetilerek dosya incelendi;
Mahkemece sanığın yüzüne karşı verilen 10.02.2011 tarihli hükümle ilgili olarak sanık müdafiin CMUK.nın 310/1. maddesinde öngörülen kanuni bir haftalık süre geçtikten sonra 22.02.2011 havale tarihli dilekçeyle anılan hükmü temyiz ettiği anlaşıldığından, vâki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 317. maddesi uyarınca reddiyle, incelemenin katılan mağdure vekilinin temyiziyle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Kasıtlı suçlardan sanık hakkında hapis cezaları verildiği halde TCK.nın 53/1. maddesinin uygulanmaması, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 03.06.2008 gün ve 2008/5-56 Esas, 2008/156 sayılı Kararında açıklandığı üzere 53. maddede belirtilen hak yoksunluklarının, mahkûmiyetin kanuni sonucu olması nedeniyle infaz aşamasında nazara alınması gerekeceğinden bu eksiklik bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiillerin eleştiri dışında unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, katılan mağdure vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 10.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.