2004 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2018/599 Esas 2018/1337 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/599
Karar No: 2018/1337
Karar Tarihi: 13.02.2018

2004 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2018/599 Esas 2018/1337 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, 2004 Sayılı Kanuna aykırılık suçundan mahkumiyet hükmü vermiştir. Temyiz isteği incelendi ve reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildiği belirtilmiştir. Tutanaklar ve belgeler incelendiğinde, sanığın terk ettiği adrese yapılan duruşma davetiyesinin geçersiz olduğu halde yokluğunda yargılamaya devam edildiği ve savunma hakkının kısıtlandığı belirtilmiştir. Ayrıca, suçun işlenmesinden sonra fail ile mağdur arasındaki çekişmeyi kısa zamanda sonuçlandırmayı amaçlayan uzlaştırma kurumunun uygulanmamasının bozmayı gerektirdiği ve CMK'nın 253, 254. maddelerinin uygulanması zorunlu olduğu belirtilmiştir. Hüküm, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca bozulmuştur.
Detaylı kanun maddeleri açıklamaları;
- Tebligat Kanunu'nun 35. maddesi: Bu maddeye göre tebliğin geçerliliği için, tebligatın yapılacağı adresin doğru ve tam olması gerekir.
- 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi: Bu madde, ceza muhakemesi kanununda yer alan etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar hariç olmak üzere, tüm suçlar için uzlaştırma kurumunun uygulanmasına imkan tanır

19. Ceza Dairesi 2018/599 E. , 2018/1337 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İcra Ceza Mahkemesi
SUÇ : 2004 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığın terk ettiği bildirilen adrese Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre yapılan duruşma davetiyesi tebliğinin geçersiz olmasına rağmen, yokluğunda yargılamaya devam edilerek savunma hakkının kısıtlanması,
Kabule göre de;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 253. maddesinde değişiklik yapılarak madde içeriğinden "etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile" ibaresinin çıkarılması nedeniyle özel bir etkin pişmanlık hükmü olan 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu"nun 354. maddesinin aynı Kanun"un 337/a maddesinde düzenlenen suç yönünden uzlaştırma kurumunun uygulanmasına engel teşkil etmemesi, suçun işlenmesinden sonra fail ile mağdur arasındaki çekişmeyi bir uzlaştırmacının girişimiyle kısa zamanda tarafların özgür iradeleriyle ve adli merciler daha fazla meşgul edilmeden sonuçlandırmayı amaçlayan uzlaştırmanın soruşturma ve kovuşturmalarda mutlaka öncelikle uygulanması zorunlu bir maddi ceza ve ceza muhakemesi hukuku kurumu olması ve İcra ve İflas Kanunu"nun 354. maddesinin yerine geçip anılan maddenin uygulanmasını ortadan kaldırmaması karşısında, sanık hakkında 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik CMK"nın 253, 254. maddelerinin uygulanması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve O Yer Cumhuriyet savcısının temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKMÜN, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 13/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.