Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2022/1923 Esas 2022/1485 Karar Sayılı İlamı

Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 23.12.2021 tarih ve 2021/11600 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 21.01.2022 tarih ve KYB-2021/161930 sayılı ihbarname ile;
Resmi belgede sahtecilik suçundan sanık ...'in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 204/1, 43/1 ve 62. maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Antalya 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 02/03/2016 tarihli ve 2015/60 esas, 2016/69 sayılı kararının,
"1-Sanığın Abidin Ceylan isimli kişiye ait kimlik bilgilerini kullanarak kendisine ait fotoğrafı yapıştırdığı nüfus cüzdanı ile bankaya kredi başvurusunda bulunması şeklinde gerçekleşen olayda, sahte oluşturulan nüfus cüzdanı aslının temin edilememesi ve benzer bir olaya ilişkin Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 02/03/2021 tarihli ve 2017/31807 esas, 2021/2272 karar sayılı ilâmında yer alan "...Sahtecilik suçunun oluşabilmesi için, yapılan sahtecilikte aldatma kabiliyetinin bulunmasının zorunlu olduğu, aldatma kabiliyetinin bulunup bulunmadığının da belge aslı üzerinde hakim tarafından yapılacak bir incelemeyle belirleneceği, buna göre; suça konu.... adına düzenlenmiş kimlik aslının ele geçirilememesi nedeniyle fotokopiden ibaret olan kimliğin hukuki sonuç doğurmayacağının anlaşılması karşısında resmi belgede sahtecilik suçunun unsurları itibariyle oluşmayacağı..BOZULMASINA.." şeklindeki açıklamalar nazara alındığında, aslı ele geçirilemeyen sahte nüfus cüzdanı fotokopisinin kullanılmasının resmi belgede sahtecilik suçunu oluşturmayacağı gözetilmeksizin, yazılı şekilde karar verilmesinde,
2-Kabule göre de,
Sanık hakkında Antalya Cumhuriyet Başsavcılığının 06/02/2015 tarihli ve 2014/71354 soruşturma, 2015/3458 esas, 2015/221 sayılı iddianamesi ile sanığın .... isimli kişiye ait kimlik bilgilerini kullanarak kendisine ait fotoğrafı yapıştırdığı nüfus cüzdanı ile bankaya kredi başvurusunda bulunması neticesinde banka tarafından düzenlenen evrak nedeniyle özel belgede sahtecilik suçundan cezalandırılması talebiyle açılan kamu davası neticesinde, anılan Mahkemesince resmi belgede sahtecilik suçu açısından aynı suç işleme kararı kapsamında hareket kabul edilerek 5237 sayılı Kanun'un 43/1. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümleri uygulanmış ise de, sanığın eyleminin resmi belgede sahtecilik suçunun unsurlarını oluşturmayacağı gözetilmeksizin, yazılı şekilde fazla ceza tayininde, isabet görülmediğinden” bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, bozulması istenilmiş olmakla,
Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
İncelenen dosya içeriğine göre; suça konu nüfus cüzdanı aslının ele geçirilemediği ve fotokopiden ibaret olduğu anlaşıldığından hukuki sonuç doğurmayacağı, ancak kredi başvurusu sırasında imzalanan belgeler nedeniyle eylemin özel belgede sahtecilik suçunu oluşturacağı gözetilmeden, zincirleme şekilde resmi belgede sahtecilik suçundan hüküm kurulması yasaya aykırı olup, kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden; sanığın “resmi belgede sahtecilik“ suçundan TCK‘nin 204/1, 43/1, 62. maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Antalya 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 02.03.2016 tarihli, 2015/60 Esas ve 2016/69 Karar sayılı mahkûmiyet hükmünün CMK'nin 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 13.02.2018 tarihli 2015/8-395 Esas ve 2018/34 Karar ve 25.09.2018 tarihli 2015/13-1066 Esas ve 2018/373 Karar sayılı ilamlarında da belirtildiği üzere, hükmedilecek cezanın miktarı itibarıyla kişiselleştirme nedenlerinin uygulanması ihtimaline binaen gereğinin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 07.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.