MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 11/11/2013 tarih ve 2013/394-2013/582 sayılı kararın duruşmalı olarak incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş olup, duruşma için belirlenen 17/02/2015 günü başkaca gelen olmadığı yoklama ile anlaşılıp hazır bulunan davacı vekili Av. .... dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin “....” markası ile yazıcı sarf malzemeleri üretip sattığını, bu markayı adına da tescil ettirdiğini, internet sitesi ismi olarak da kullandığını, davalının web sitesinde ..... için anahtar kelime olarak seçtiğini, bu şekilde markayı kullanarak kendi sayfasına yönlendirme yaptığını, davalının kullanımının müvekkili marka hakkına tecavüz niteliği taşıdığını, lisans vererek markasını kullandırması durumunda 3. kişilerin ödeyeceği lisans bedelininde maddi tazminat olarak karşılanması gerektiğini ileri sürerek, davalının tecavüzünün menini, 10.000 TL manevi, ıslahla 6.000 TL maddi tazminatın davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda, tespit dosyası masraflarının da işbu davada nazara alınması gerektiği kanaatiyle markaya tecavüz davasının kabulüne, davalının, davacıya ait 2009/14280 nolu “....” markasına vaki tecavüzünün 556 sayılı KHK’nın 61, 62 maddeleri gereğince men’ine, maddi tazminat davasının kabulü ile 6.000,00 TL maddi tazminatın ve manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 5.000,00 TL manevi tazminatın marka hakkına tecavüzün başladığının tespiti tarihi olan 25.01.2011 tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, takdir olunan 1.100 TL duruşma vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, aşağıda yazılı bakiye 563,55 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 17/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.