Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/2153 Esas 2020/1956 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2153
Karar No: 2020/1956
Karar Tarihi: 22.09.2020

Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/2153 Esas 2020/1956 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2018/2153 E. ve 2020/1956 K. sayılı kararında, sanığın kasten öldürme suçundan TCK'nin 81/1, 62, 53/1, 63. maddeleri uyarınca 25 yıl hapis cezasına çarptırıldığı belirtilmektedir. Sanık müdafii duruşmalı inceleme isteğinde bulunmuş, ancak kanun gereği duruşmasız olarak inceleme yapılmıştır. Delillerin incelenmesi sonucunda, sanığın maktulü kasten öldürdüğü kabul edilmiş ve hükümde isabetsizlik görülmemiştir. Sanığın suç vasfı belirlenirken, haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasını gerektiren bir sebep bulunmamıştır. Ayrıca, katılan vekilinin sanık hakkında TCK'nin 62. maddesinin uygulanmaması gerektiği yönündeki itirazı da reddedilmiştir. Kanun maddeleriyle ilgili detaylı açıklama ise yazıda yer almamaktadır.

1. Ceza Dairesi 2018/2153 E. , 2020/1956 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : TCK"nin 81/1, 62, 53/1, 63. maddeleri uyarınca 25 yıl hapis cezası.
TEMYİZ EDENLER : Sanık müdafii, katılan vekili.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Sanık ... müdafii duruşmalı inceleme isteminde bulunmuş ise de; 696 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 100. maddesi ile değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanununun 299. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız olarak yapılan incelemede;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."in maktül ..."i kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık müdafiinin suç vasfına, haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğine, katılan vekilinin sanık hakkında TCK"nin 62. maddesinin uygulanmaması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle, direnme gerekçesi yerinde görülen hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, 22/09/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.