Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/15734 Esas 2017/143 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 62, 50, 52/2-4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanığın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın yokluğunda 16.10.2014 tarihinde verilen ve 27.11.2014 tarihinde usulünce tebliğ edilen hükmü 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 310/1. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süre geçtikten sonra 05.12.2014 tarihinde temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında temyiz isteminin aynı Kanun"un 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2-Katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Mağdur ... "ün 21.07.1997 doğumlu olup suç tarihinde 15 yaşını bitirmiş olduğu, 14.01.2014 tarihli talimat duruşmadaki beyanında tır şoförü sanıktan şikayetçi olduğunu ve davaya katılmak istemediğini beyan ettiği, CMK"nın 237/1. maddesi uyarınca katılan sıfatını alamayacak olan mağdur vekilinin de bu nedenle hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunmadığı saptanmakla, 16.01.2014 tarihli duruşmada verilen davaya katılma kararı hukuki değerden yoksun olup, hükmü temyiz etme hakkı bulunmayan mağdur adına, vekilinin yaptığı temyiz isteminin, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi yollamasıyla halen yürürlükte bulunan 1412 Sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE, 10.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.