MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1.Ana dosyada yer alan Dairemizin 26.01.2015 tarihli ve 2014/19256 Esas, 2015/1072 Karar sayılı ilamı ile yine birleşen dosyalarda yer alan bozma ilamlarına göre, sanık hakkında 4733 sayılı Yasa uyarınca temel ceza belirlendikten ve TCK.nun 43. maddesine göre gerekli artırım ve takdiri indirim nedenleri uygulandıktan sonra Dairemizin 2013/19923 Esas, 2014/8113 Karar sayılı ilamı ile temyiz isteminin reddi kararı üzerine kesinleşen Ankara 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/399 Esas, 2012/1933 Karar sayılı dosyasında hükmedilen 2 yıl 1 ay hapis ve 1.000,00 TL adli para cezası ve yine temyiz isteminin reddi kararı üzerine kesinleşen aynı mahkemenin 2012/373 Esas, 2012/1970 Karar sayılı ilamıyla verilen 1 yıl 8 ay hapis ve 100,00 TL adli para cezasına ilişkin mahkumiyet kararları mahsup edilerek sanığın neticeten 1.900,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği cihetle,
Sanığın birden fazla kesinleşen dosyası bulunduğu gözetilerek yukarıda anılan dosyalardan öncelikle teselsül hükümlerinin uygulanması gereken Ankara 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/373 Esas, 2012/1970 Karar sayılı dosyası açısından 5271 sayılı CMK"nun 309. maddesi uyarınca Kanun Yararına Bozma yoluna başvurulması için ihbarda bulunulması, ardından kesinleşen dosyanın kanun yararına bozulması halinde bu dosyadaki eylemin benzer suç vasfına yönelik olduğu ve suç tarihine göre TCK"nun 43. maddesi kapsamında zincirleme biçimde kaçakçılık suçunu oluşturduğu nazara alınarak dosyaların birleştirilmesi ile sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi, aynı şekilde mahkemenin 2012/399 Esas, 2012/1933 Karar sayılı ilamı ile kesinleşen 2 yıl 1 ay hapis ve 1.000,00 TL adli para cezasının tüm arttırım ve indirim nedenleri uygulandıktan sonra belirlenecek sonuç cezadan mahsubuna karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
2. Sanık hakkında takdiri indirim uygulama maddesinin ilgili fıkrasının gösterilmemesi suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
3. Dava konusu kaçak ve bandrolsüz sigaraların müsaderesine karar verilirken uygulama yeri olmayan 4733 sayılı Kanunun 8/4. maddesine atıf yapılması,
4. Mahkemece hükmün esasını oluşturan kısa kararda sanığa yüklenecek yargılama gideri tutarlarının belirtilmeden karar verildiği, ancak 5271 sayılı CMK’nun yargılama giderleri başlıklı 324. maddesinin 2. fıkrasında ""Hüküm ve kararda yargılama giderlerinin kimlere yükletileceği gösterilir."" şeklindeki açık hükmü ve 26.05.1935 tarihli ve 111/7 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararında "yargılama giderleri hükmün tamamlayıcı parçası olduğundan ilamlarda açıklanmalı, kime yükletileceği belirtilmelidir"" ve 02.05.1966 tarihli ve 4/3 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca da ""tefhim edilmekle hükmün esasını oluşturan kısa kararda yargılama giderinin miktarı ve kime ne miktarda yükletileceği belirtilerek, sanığın yükümlülüğü öğrenmesinin sağlanması ve bu sayede sanığa yargılama giderlerine karşı temyiz davası açıp açmama hususunda karar verme olanağı tanınması gerektiğinin"" belirtilmesi karşısında, mahkemece verilen hükümde yargılama gideri miktarı dökümü yapılmayıp, yargılama giderinin ne miktarda yükletileceği de belirtilmeden gerekçeli kararla birlikte sanık aleyhine yargılama giderine hükmolunması suretiyle çelişki oluşturulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.