Yaralama - tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2013/19824 Esas 2014/4692 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Yaralama, tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, temyiz isteğinin reddi

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, sanığın eşine gerekçeli kararın tebliğ edildiği, ancak eşinin davanın mağduru olması nedeniyle yapılan tebligatın usülsüz olduğu anlaşılmakla, sanığın temyizinin öğrenme üzerine süresinde yapıldığının kabulü ile süre yönünden temyiz isteminin reddine dair kararın kaldırılması suretiyle dosya görüşüldü:
1-Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan kararlarda öngörülen cezaların nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükümlerin temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ..."nin tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
2-Yaralama ve tehdit suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyize gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen yaralama ve tehdit eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Yasaya uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Yasada öngörülen suç tiplerine uyduğu,
a)Yaralama suçunda cezanın yasal bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından sanık ..."nin ileri sürdüğü temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE yaralama suçuna ilişkin HÜKMÜN ONANMASINA,
b)Tehdit suçundan kurulan hükümlerle ilgili olarak ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa rastlanmamıştır.
Ancak,
5237 sayılı TCK"nın 53/1-(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun süresi ve kapsamı açısından anılan Kanun maddesinin 3. fıkrası hükmünün gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık ..."nin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktaları, 5237 sayılı TCK"nın 53/1-(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindekilerle sınırlı olmak üzere koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması biçiminde DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükümler, bu bağlamda ONANMAK suretiyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 13/02/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.