MAHKEMESİ : FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 19/06/2012 tarih ve 2011/88-2012/134 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava, 6100 sayılı Kanun"un geçici 3/2. maddesi delaletiyle uygulanması gereken HUMK"nın 3156 sayılı Kanun ile değişik 438/1 maddesi hükmü gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddiyle incelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra ava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin tanınmış ... ibareli markalarının sahibi olduğunu, davalı adına tescilli ""..."" ibareli markanın müvekkili markaları ile iltibasa sebebiyet verecek derecede benzer bulunduğunu, davalının kötüniyetli olduğunu belirterek davalı markasının hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, taraf markaları arasında iltibasa sebebiyet verecek derecede benzerlik bulunmadığını, "...."" ibaresinin cins belirtmekte olup, müvekkil markasının esas unsurunun ""..."" olduğunu, davacı markasının ayırtediciliğinin düşük bulunduğunu belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, ""...."" sözcüğünün İngilizce külot, bayan külodu anlamına geldiği, ilgili sektör tüketicisinin büyük çoğunluğu tarafından Türkçe karşılığının bilinmediği, davalının marka kapsamının iç-dış giysiler çoraplar, ayak giysileri ve baş giysileri olarak sınırlandığı, markada yer alan ""..."" ibaresinin ürünün cinsini vurgulamak için kullanılmadığı, bu ibare ile ""..."" markası arasında fonetik ve görsel benzerliğin güçlü bulunduğu, davacı markasının tanınmış olduğu ve davalı markasında tüketicinin dikkatini çeken unsurun ""..."" ibaresi olacağı, markalar arasında iltibasa yol açacak derecede benzerlik bulunduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 17/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.