Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/15842 Esas 2017/134 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : Her iki sanık hakkında; TCK"nın 89/1, 89/2/d, 52. maddeleri uyarınca mahkumiyet ve temyiz taleplerinin reddine dair ek karar

Taksirle yaralama suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler ile temyiz talebinin reddine dair ek kararlar sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın yokluğunda 18.02.2015 tarihinde TCK"nın 89/1-2-d, 52. maddeleri gereğince hükmedilen 2700 TL. adli para cezasından ibaret mahkumiyet hükmünün sanığa 28.04.2015 tarihinde usulünce tebliğ edildiği, sanık müdafiinin 05.05.2015 tarihli temyiz isteminin hükmün miktar itibariyle kesin olduğu nedeniyle reddine ilişkin 12.05.2015 tarihli ek kararın 21.05.2015 tarihinde sanık müdafine usulüne uygun tebliğ edildiği, sanık müdafinin ek kararı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 310/1. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süre geçtikten sonra 29.05.2015 tarihinde temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında; temyiz isteminin aynı Kanunun 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2-Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Sanık hakkında TCK"nın 89/1- 2-d, 52. maddeleri uygulanmak suretiyle hükmedilen 2700- TL adli para cezasının miktar itibariyle kesin nitelikte olduğu vasfa yönelik bir temyiz de bulunmadığı nedeniyle sanık müdafinin temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararda herhangi bir isabetsizlik bulunmadığından, sanık müdafinin temyiz itirazlarının reddiyle, temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararın isteme uygun olarak ONANMASINA, 10.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.