5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/4930 Esas 2021/5000 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4930
Karar No: 2021/5000
Karar Tarihi: 30.03.2021

5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/4930 Esas 2021/5000 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, suçlu olarak yargılanan kişinin 5607 sayılı Kanuna muhalefet suçundan asıl kararla hükümlü olduğunu ve malına müsadere edildiğini belirledi. Temyiz talebi ise reddedildi. Ancak, sanığın temyiz istemiyle ilgili yapılan incelemede, 5607 sayılı Kanunun bazı maddelerine eklenen düzenlemelerin sanık lehine olduğu ve uygulanması gerektiği sonucuna varıldı. Bu kapsamda, yerel mahkemenin ilgili yasal koşulları gözeterek tekrar karar vermesi gerektiği belirtildi. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7. maddesi, 7242 sayılı Yasa'nın 63. maddesi, 5607 sayılı Kanun'a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası ve 5/2. maddesi ile 3/22. maddesinin son haline yer verildi.

7. Ceza Dairesi 2018/4930 E. , 2021/5000 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Asıl kararla hükümlülük, müsadere; ek kararla malen sorumlunun temyiz talebinin reddine

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Malen sorumlunun temyiz istemi mahkemesince reddedildiğinden red kararı da temyize gelmediğinden, sanığın temyiz istemi ile ilgili olarak yapılan incelemede;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.