11. Ceza Dairesi Esas No: 2016/11434 Karar No: 2020/1506 Karar Tarihi: 19.02.2020
Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/11434 Esas 2020/1506 Karar Sayılı İlamı
11. Ceza Dairesi 2016/11434 E. , 2020/1506 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Sahte fatura kullanma HÜKÜM : Sanık ... hakkında 2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura kullanma suçlarından: Beraat Sanık ... hakkında 2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura kullanma suçlarından: Mahkumiyet
1-Sanık ... hakkında 2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura kullanma suçlarından verilen beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz taleplerinin incelenmesi: Yargılama sürecindeki işlemlerin hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşler ile delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, yüklenen suçların sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığına ilişkin vicdanî kanının deliller ve dosyadaki bilgilerle uyumlu verilere dayandırıldığı, kurulan hükümde bir aykırılık bulunmadığı anlaşılmış; katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan, hükmün ONANMASINA, 2-Sanık ... hakkında 2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura kullanma suçlarından verilen mahkûmiyet hükmüne yönelik sanık müdafiinin temyiz taleplerinin incelenmesi: Sahte fatura kullanma suçlarında her takvim yılında işlenen suçların birbirinden ayrı ve bağımsız suçlar oluşturduğunun ve her takvim yılı içinde farklı beyanname döneminde sahte fatura kullanma suçunun zincirleme biçimde işlenmiş sahte fatura kullanma suçunu oluşturacağı; 2010 ve 2011 takvim yıllarında işlenen suçlar nedeniyle iki kez 213 sayılı VUK"nin 359/b, ve TCK"nin 43. maddesi hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan alt soy dışındaki diğer haklardan, cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliği, Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal hükmü ile birlikte infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi mümkün görülmüştür. Toplanan deliller gerekçeli kararda incelenip sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı artıran ve azaltan nedenin nitelik ile derecesi takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştirilen hususlar dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafinin yerinde görülmeyen temyiz nedenlerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 19.02.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.