Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün uyulan önceki Yargıtay bozma ilamına uygun biçimde verilmiş olmasına, bozma ile kesinleşen ve karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin yeniden incelenmesine hukukça ve yasaca cevaz bulunmamasına ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, ödenmeyen fazla çalışma ücret alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, tarafların temyizi üzerine Dairemizin 29.01.2015 tarihli ilamı ile “...Bölge Çalışma Müdürlüğü raporunda, davacının 12 saat haftalık fazla mesai yaptığı ve serbest zaman kullanımları ve ödemeler mahsup edildikten sonra fazla mesai hesabının gerektiği belirtilmiştir. Davalının söz konusu rapora itiraz etmemesi nedeniyle raporun kesinleştiği hususu dikkate alındığında; bilirkişi tarafından davacının haftalık 12 saat fazla mesai yaptığı kabulüyle ve dosyaya sunulan serbest zaman kullanımlarına dair izin belgeleri de bu hesaplamadan düşülerek yeniden fazla mesai hesabının yapılması ve çıkacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde verilen karar hatalıdır.” gerekçesi ile bozulmuştur.
Mahkeme bozma kararına uymuş, hesap raporu almış ve davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
Davacı vekili bozma kararı sonrası 25.06.2015 tarihinde ıslah dilekçesi vererek dava konusu ettiği fazla çalışma ücretinin miktarını arttırmıştır.
Mahkemece bozma sonrası yapılan ıslaha itibarla fazla çalışma ücreti hüküm altına alınmıştır.
Mülga 1086 sayılı HUMK"nun 84.maddesindeki hüküm 6100 sayılı HMK"nun 177.maddesinde aynen korunmuş ve ıslahın ancak tahkikat tamamlanıncaya kadar yapılabileceği hükme bağlanmıştır.
YİBBGK"nun 04/02/1948 tarih ve 1944/10 Esas ve 1948/3 Karar sayılı kararında da bozma sonrası ıslahın mümkün olmadığı kesin bir şekilde belirtilmiştir. Bu itibarla bozmadan sonra yapılan ıslaha itibarla arttırılan miktar üzerinden fazla çalışma ücretinin hüküm altına alınması hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 27/01/2016 gününde oybirliği ile karar verildi.