MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 04/03/2014 tarih ve 2012/855-2014/40 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının 2010 yılına kadar müvekkili şirket ortağı olduğunu ve şirket müdürü olarak görev yaptığını, vergi müfettişlerince 2011 yılı içinde yapılan incelemede 09.01.2007 tarihli faturanın KDV’siz düzenlendiğinin tespit edildiğini, müvekkili şirketin vergi cezası ödemek zorunda kaldığını, davalının bu suretle müvekkili şirketi zarara uğrattığını, KDV hariç olmak üzere 3.243,90 TL zararın davalıdan tahsili için icra takibi başlatılmış ise de, itiraz üzerine takibin durduğunu belirterek itirazın iptaline, takibin devamına, % 40 inkâr tazminatına mahkum edilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, 09.01.2007 tarihli faturanın serbest bölgedeki bir firma adına düzenlediğini, Katma Değer Vergisi Kanunu’na göre serbest bölgelerde verilen hizmetlerin KDV’den müstesna tutulduğunu, müvekkilinin ortaklıktan ayrıldığı için sorumluluğunun kalmadığını, davacı şirketin vergi ve ceza işlemine karşı vergi mahkemesi nezdinde dava açmadığını belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacının Serbest Bölgedeki bir şirkete verilen hizmetten ötürü yapılan katma değer vergisi tahriyatının ve kesilen cezaların terkini için dava açmadan davalının sorumluluğuna gidilemeyeceği gerekçesiyle kanıtlanamayan davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 17/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.